Columns
Paosvuur 2019
“Ik bin er niet zo rouwig um dat de wereld wat opwarmt” gnees Geert verleden week, toen’t zulks prachtig warm lenteweer was. Wij reden op’t fietspad langs de Klenckerstraot richting Hesselen, heerlijk met de koppen in de lentezun, de zommerjassen er bij an.
Tussen de boerderijen van Eising en Heeling bleven wij even staon. Daor waren de jongs al weer drok gangs met het bouwen van de paosvuurbult.
Gastvrij
Soms denk ik wel eens: gebeurt dit serieus in mijn land? Ik acht mezelf niet naïef en ben redelijk algemeen ontwikkeld, maar sommige zaken zijn zo niet herkenbaar. Althans niet in mijn omgeving, en dan prijs ik me gelukkig.
Dat was het geval bij al het voorbijkomend dierenleed. Het leek even in Nederland of de dierenactiegroepen in een onderlinge concurrentiestrijd verwikkeld waren wie de meeste misstanden wist te signaleren, al dan niet illegaal verkregen.
Droom
Het was maar een kort bericht op de website. “De Piramide in Erm sluit definitief de deuren”. Het aantal leerlingen was nog wel voldoende om in december bij de burgemeester thuis te ontbijten. Maar, schrijft het Dagblad van het Noorden, dat bleek het galgenmaal te zijn. De school gaat dus dicht, want het aantal leerlingen zakt onder de 23, de grens om een school in stand te houden.
Januari 2019
Het nieuwe jaar is vandaag 24 dagen oud. Trump gedraagt zich nog steeds als een malloot omdat hij zijn Mexicaanse muurtje niet krijgt, Rutte wil plegers van geweld tegen hulpverleners persoonlijk in elkaar slaan. En hier in Nederland vriest het al een paar daagjes en ligt er een dun laagje sneeuw. Dussuh…… dat betekent dat er op het nieuws al lang en breed een item is gewijd aan, jawel, de Elfstedentocht.
Sleen in historisch- en toekomstperspectief
Het nadeel van historische verenigingen is dat ze zich voornamelijk met geschiedenis bezighouden. Zo ook in Sleen waar de Stichting Streekeigen Sleen de historische honneurs waarneemt. Laatste wapenfeit van Streekeigen is het plaatsen van een nieuwe dorpspomp op de brink, op de plek waar het oude exemplaar, door sterke concurrentie van de waterleiding en weer en wind, in verval was geraakt en uiteindelijk verdween.
Zunnepark
Het is nog niet zo lang leden dat Geert en ik een dakkapel bouwen wollen en daor bouwvergunning veur anvrugen bij de gemiente. Geert haar een mooie tiekening maken laoten deur de aannimmer, maar die wuur prompt ofkeurd. Ik weet niet precies waorum, maar het was heur niet mooi genog. Wij hebt er nog tot drie maol toe een tiekening achteran sturen moeten, veur het de ambtenaren naor de zin was en het te bouwen object gien ofbreuk dee an het aanzicht van de umgeving, of zowat hen, schreven zie.
Alles voor het Goede Doel en/of gezelligheid?
“De onderhoudskosten aan de schietbaan en de AED in Noord-Sleen zijn veelal vrij hoog. Reden voor het bestuur van Schietsportvereniging Sleen om een ouderwetse bazar te organiseren”, aldus de berichtgeving in de media. In februari 2015 hadden ze dat ook al eens gedaan en dat bracht flink wat geld in het laatje. Manlief zit “op schieten”, is dus lid van de betreffende vereniging en zodoende kreeg ik aardig wat van de voorbereiding mee.
Vrijdagochtend
Het is voor mij weer een gebruikelijke vrijdagochtend. Eerst naar de fitness, waar zo in de loop der jaren de standaard opmerkingen wat zijn veranderd. De vraag “Heb je het luie zweet al los?” is ingeruild voor de opmerking “Zo, de koppakking kapot?” In stilte lach ik even in de wetenschap dat het weekend weer in zicht is. Na de fitness is er een zelfde patroon op de vrijdagochtend.
Op uw gezondheid!
Er staat Nederland weer veel gezonds te wachten. Tenminste dat lees ik in het DvhN. Staatssecretaris Paul Blokhuis Volksgezondheid (ChristenUnie) wil Nederland gezonder maken. De suiker moet uit de frisdrank, de sigaret moet naar een tientje per pakje en de prijs van alcoholische drank wordt verhoogd door een minimumprijs in te stellen. Dus een pronte aanbieding voor een leuk flesje wijn kan door Appie Heijn nooit lager worden aangeboden dan de door de overheid vastgestelde minimumprijs.
Sinterklaas
In de winkels liggen de pepernoten al weken voor het grijpen, ook in onze dorpssuper Bea Heijn. Sinterklaas komt eraan en dat zullen we weten. Maar het kan nog gekker. Er zijn mensen die de kerstverlichting al weer aan de gevel hebben gemonteerd. Nog even en de Kerstman wint het van Sinterklaas. Wat geen slecht idee zou zijn, want dan ben je ook meteen van de zwartepietendiscussie af:
Mooie mijt…
Het is nog hielmaol niet zo hiel lang leden dat Geert en Rika Elling in’t leste boerderijgien an de Grunnigerweg woonden. Het hoes haar een deeltie waor ’s winters een koppeltien koenen stunden, er waren een paar kalverhokken, achter’t hoes een hoenderhok, een kapschuur met heui en een hof waor gruunte in verbouwd wuur. Er lupen wat schaopies en Geert verbouwde ok erpel en sukerbieten en dee veul boerwark in de maande met de Klinkhamers
Voor Veiligheid en Gezelligheid
Wij behoren waarschijnlijk tot de enkelingen in Nederland die nog niet zijn aangesloten op een BuurtApp. Niet zo’n gewone Whatsapp- of Facebookgroep. Nee, zo’n speciale App voor een leuke en veilige buurt. Vroeger werd er vaak geklaagd over (te) veel sociale controle in een dorp maar tegenwoordig is het helemaal hip om digitaal sociaal te zijn.
Likdoorns en zitflappen
Als bijna iedereen zucht onder de tropische warmte van de zomer, mogen wij genieten van de “heerlijke” temperaturen in Schotland. Toch al gauw een graad of vijftien tot twintig lager dan we via de buienradar zien. De ene tropische dag na de andere doet in die periode de mensen in onze woonplaats Sleen zuchten. Naast het aangename weer en gedurende de vakantie nauwelijks regen, gaat alles in een aangename snelheid.
#Me Too
Het valt niet mee wanneer ik zwetend en met een blaffende hoest probeer deze column te schrijven. Het blaffen klinkt zo realistisch dat hond Bobby mij aankijkt alsof hij de diepere betekenis van het geblaf kan doorgronden.
Kennelijk begin ik de hondentaal redelijk te spreken zonder zelf de inhoud daarvan te begrijpen. Men zegt dat baas en hond naarmate de tijd vordert op elkaar beginnen te lijken.
Grasmaaien
Tjonge, wat een zomer. Het is, sinds alles wat je maar kunt meten wordt gemeten, nog nooit zo lang zulk mooi weer en zo droog geweest. Het regent records: zomerse records, tropische records, droogterecords, zwembadbezoekrecords, ijsomzetrecords en ga zo maar door. Ik heb dit jaar nog maar vier keer het gras hoeven maaien. Bij mijn weten een laagterecord. Ik heb daar overigens geen moeite mee,
Gastvrijheid
Vorig jaar, of is het alweer 2 jaar geleden, was er een project gaande voor de horeca in Drenthe: hoe gastvrij is Drenthe? Je kunt je afvragen of een dergelijk project wel nodig is, gastvrijheid is immers de aorta die de horeca doet leven. Maar kennelijk voorzag het wel in een behoefte. Nu heb ik zelf alleen maar goede ervaring met de horecagelegenheden die ik tot nu toe in ons mooie Drenthe heb bezocht.
Electrische fietsen
Geert en ik hebt sinds kört electrische fietsen. En non wil Geert wal alle dagen op pad. Vrogger was e de stoel niet oet te branden, non bin ik bliede as wij ’s aovonds het gat an de stoel hebt. Want mien Geert ervaart non, kennelijk veur het eerst in zien leven, hoe het is um as eerste waorens an te kommen op de fiets. As kopman, zeg maar. Hie jag er op asof de duvel hum op de hakken zit.
Verbazende stilte
Soms komen er van die krantenkoppen voorbij die gewoon je aandacht trekken. “Het popconcert gaat ten onder aan geklets” was er zo één. En “De Lul-niet-lolly moet praten tijdens een concert tegengaan”. Voor sommige bezoekers is een popconcert vooral een gelegenheid eens lekker bij te kletsen. In het circuit spreekt men van “the Dutch disease” omdat dat blijkbaar in Nederland vaker voorkomt dan in andere landen.
Wachten
Ach ja, iedereen maakt het wel mee, wachten! Natuurlijk uitermate vervelend. En soms is het van groot belang, of je al wat ervaringen hebt met dat wachten. Met een briefje in de hand stap ik binnen bij het huisartsenlaboratorium. Alleen dat woord al maakt duidelijk dat ik geen ervaring heb. Want met ervaring heb je het over de trombosedienst. Of kort gezegd, even bloed prikken.
Weg met de weg
Half april, ik vind een brief in onze brievenbus van “provincie Drenthe”. Het officieel uitziende epistel is geadresseerd aan zowel ondergetekende als mijn eega. Ik ben toch wel nieuwsgierig geworden want de “provincie Drenthe” stuurt mij nooit briefjes. Tot mijn verbazing lees ik dat men mij niet thuis heeft getroffen voor een gesprek. Of ik dan wel contact wil zoeken met de secretaresse om een afspraak te maken