De Vogelbuurt
Het is weer herfst, de blaadjes vallen, in rode bruine en gele kleuren, van de bomen. Paddenstoelen schieten met grote hoeveelheden links en rechts uit de grond. En tja, die sporen zeker. Da’s toch wel wat anders dan met het C-virus want dat spoort echt niet. Die vermeerderen zich wereldwijd van mens tot mens met een enorme snelheid. Zo snel zelfs dat het konijn, na de copulatie, groen zou zien van pure jaloezie. Vooropgesteld dat hij of zij weet zou hebben van de Covid pandemie dan. De Wereld en ook Nederland dreigen compleet stil te komen staan. Gelukkig is er hier of daar nog wel een lichtpuntje in Sleen.
Neem nu Geert Westerink, voorzitter van Dorpsbelangen Sleen-Diphoorn. Begrijp me goed, ik zou niet weten of hij nu wel of niet een lichtpuntje op zichzelf is. Maar da’s voor de rest van het verhaal niet van belang. Dus, ik sta op een mooie herfstdag op de oprit, met de bedoeling om mijn goede vriend Boppie uit te laten. Trouwe lezers van mijn columns weten inmiddels dat dat mijn hond is en niet mijn echtgenote. Maar goed, Geert vraagt mij vanaf het zadel van zijn fiets of ik binnenkort ook ga verhuizen. Ik antwoord dat als hij vandaag genoeg betaalt voor mijn huis ik morgen verhuisd ben. We grijnzen naar elkaar en dan stelt hij mij de vraag of ik plaats wil nemen in een werkgroep om vogelhuisjes op te hangen. Hij had mij wel ingeschat als iemand die om de natuur geeft. Enigszins overdonderd en met waarschijnlijk niet zo’n intelligente blik op mijn gezicht zeg ik dat ik daar over na moet denken. Ik zal hem zo spoedig mogelijk laten weten wat de uitkomst zal zijn van deze herfstige brainstorm. En na een uurtje wandelen met de hond ben ik er uit. Wanneer Geert roept dient men aan te treden. De uitkomst van mijn gedachten is.. Die andere plaag, die van die pestrups, dient met verve te worden bestreden.
Dyon, Ferdi, Petra, Janny, Geert en ondergetekende komen bijeen in het MFC. Het onderwerp van gesprek, vogelonderkomens en hoe die te installeren. Geert is enkel deze eerste keer gastheer. Na deze bijeenkomst gaan de anderen door onder de werknaam “de Groene Groep”.
Er zijn vogelhuisjes beschikbaar gesteld door Sleense bedrijven. “Makelaardij Zwanenburg” schenkt 100 vrijstaande buitenhuisjes voor gevederde huiszoekenden. Bed and Breakfast “de Sleense Joffers” schenken hierbij nog eens 20 vogelhuisjes.
Rondreizende mezen krijgen ook hier de gelegenheid zich voort te planten. Het bed is gratis maar het meesje dient wel zelf voor het ontbijt te zorgen. Komt eigenlijk fantastisch goed uit. De processierups doneert zichzelf namelijk als copieuze maaltijd. Het vogeltje en het kroost kunnen hiermee de hele dag doorkomen. Probleempje is wel dat de processierups aan overproductie doet. Dat wil zeggen dat dit beestje zich ook al sneller vermenigvuldigt dan een hangoorkonijn. Het beste wat je hier tegen kunt doen is ook andere beestjes inzetten die het vervelende “rupsje nooitgenoeg” ook als lekker kroketje zien. Ik geloof dat ze dat dan biodiversiteit noemen.
In overleg met Dorpsbelangen, Coevorden en de Sleense Joffers wordt nu ook een bloemenweide op de kop van de Jongbloedvaart gerealiseerd. Deze weide trekt die andere beestjes aan. De Joffers doneren het zaadmengsel hiervoor. De “groene groep” beraadt zich of zij hier ook een rol in gaat spelen. Als dat zo is dan zal de “Groene Groep” net als Geert ook Sleners roepen.
Overigens zijn de eerste huizen van de nieuwe “vogelbuurt” inmiddels opgehangen. Er zijn nog heel veel te gaan. Maar ze hangen strakkies wel allemaal aan robuuste roestvaste schroeven, geschonken door “bouwbedrijf Geugies”.
Aan Covid kunnen we helaas niets anders doen dan om elkaar te denken, oppassen, afstand houden en een mondkapje op doen. Die vervelende rotrups kunnen we wel bestrijden. Volgend jaar zonder geïrriteerde en jeukende huid de zomer in.
Martin F. Kramer