Columns
't Waterschap
“Moew ok nog hen stemmen, ankommen woensdag?”, vruug Geert körtsdaags, met de enveloppen in de haand waor de stempassen inzaten. Ik zegge: “Tuurlijk. Waor is ’t ok al weer veur?” “Provinciale staoten en ’t waterschap”, wus Geert. Hie zeg: “Maar ik ken er dunkt mij gien iene van, van dat waterschap. ‘k Heb er ok nog gien namenliest of zulkswat van zien. En wat zul dat dan as wij op de ien of de aander stemt? Wat möt er hier rondum Slien dan aans as ’t over waterschapszaken giet?” Daor kun ik hum zo ok gien antwoord op geven. Wij hebt hier nooit last van ’t water.
Foetsie
Ik vond de timing perfect. Eind januari, precies op de dagen waarop ik mijn lang uitgestelde btw-aangifte moest doen, begon de sloop van het boerderijtje naast dat van ons. De voorbereiding voor de aangifte is altijd een bak saai werk, maar het uitzicht op de sloperij maakte het dit keer enerverend.
Een grote kraan nam een eerste forse hap uit het dak. Ik wilde de volgende niet missen, maar was een factuur kwijt. Toen ik weer opkeek, was het al gebeurd.
Enge plaatjes en verslaving
Ik zag een tijdje geleden op het nieuws dat er enge plaatjes worden afgedrukt op pakjes met sigaretten. En daar ga ik dan wel weer over piekeren. Want u moet weten dat ik een roker pur sang ben. Dus heb ik eens op enge plaatjes op pakjes sigaretten uit het vooruitstrevende buitenland gegoogeld. Nou, wat je dan ziet is niet misselijk of juist wel misselijkmakend. Doorgerotte gebitten, gezwellen en mensen met open wonden op de benen zijn maar een kleine greep uit het waarschuwingsarsenaal.
Uitzending gemist
Ben een paar weken weg geweest. Zeven weken om precies te zijn. Naar Australië. Samen met Janet, mijn vrouw. Achttien jaar geleden waren we daar ook. Toen aan de oostkant: Sydney, Melbourne, Adelaide, Broken Hill, Alice Springs, Rockhampton en alles wat daar tussenin zit. Dit keer waren we aan de westkant. Campertje gehuurd in Darwin in het noorden en deels door de outback en verder langs de kust getoerd naar Cape Leeuwin in het uiterste zuidwesten
Nee of toch ja?
Nee, doe maar niet, past me nu niet zo goed of nee, doe maar een andere keer. Helaas, die woorden zijn op mij niet goed van toepassing. Dat is gelijk ook mijn probleem maar daardoor maak je wel steeds weer mooie en verrassende projecten mee.
Het zal vast komen doordat we (Eddy en ik) het meeste van de tijd thuis werken. Altijd makkelijk en altijd beschikbaar zijn voor tussendoor projecten.
Betrökkenheid
Heb ij dat ok, dat aj in’t telefoonboek iene opzuukt in Slien, daj dan zoveul namen tegenkomt van luu die aj hielmaol niet kent? Ik miende dat Slien een klein-, overzichtelijk darp is, maar de helft van de Slieners kan ik dunkt mij wal van de bienen lopen zunder dat ik weet wel of’t bint. En ij huuft ze ok niet almaol te kennen, zeg mien Geert dan, want zie kent jé wal.
Magie
Ik had nog gekeken waar dat ligt, Dalerveen. Was er ooit één keer geweest toen ik het Pieterpad liep. De heenreis verliep voorspoedig. Ik liet me het verbaasde en verwonderde 'Op de fi-hiets???' van enkele andere bezoekers welgevallen met een gezicht zo van 'Ach ja, dat doe ik wel eens. Goed plannen hè?'.
Bibliotheek Sleen moet de deuren sluiten
" ... 12 november 2014: dinsdagavond heeft de raad van de gemeente Coevorden ingestemd met de bezuinigingen op het bibliotheekwerk. Dit betekent dat het doek voor de bibliotheek in Sleen ook valt ...” Dat is het bericht dat ik lees op het nieuws van SleenWeb.
Eikels
In Sleen gebeurt nooit wat? Niemand die dat nog durft te beweren. Roparun, Op de vleugels van de wind, MuSlie popgala, lekenpredikanten op de preekstoel, de voetbalclub in rep en roer. En dan nu weer een nieuw initiatief: Sleen, kracht van eiken.
De Soos
's Avonds als ik het laatste hondenrondje loop, kom ik het op de parkeerplaats van het MFC al weken tegen. De overblijfselen van wat ooit eens een witte metalen kast was. Met de ontmanteling van de jeugdsoos, samen met een oud bankstel uit dezelfde soos op een container beland, en na het ophalen van de container alleen achtergebleven. En, de jeugdsoos is gesloten.
Naostenliefde
Smangs giet je’t locht toch oet aj naor de televisie kiekt. Hoe kunt jonge mèensen toch zo harsenspuuld wezen dat ze elk, die niet geleuft wat zie geleuft, de kop ofsniedt? Keer op keer ziej zulk ofschuwelijk gedrag van de iene mèens tegen de aander.
Als een God in Frankrijk
"t Is weer voorbij die mooie zomer" was een hitsingle van Gerard Cox uit 1973. En die tekst spookt de laatste dagen steeds door mijn hoofd. Vooral als het de weergoden weer heeft behaagd om Nederland onder een laagje water te zetten en de temperaturen herfstige waarden halen. Maar mooi was het tot voor kort wel, die zomer van 2014.
Harm en Roelie
Als u het niet erg vindt, gebruik ik mijn column deze keer voor het maken van een beetje reclame. Waarvoor? Voor het MuSlie popgala 2014 op 16 augustus in de feesttent, verzorgd door 50 muzikanten uit Sleen en directe omgeving. En ik zal u vertellen: het belooft een spektakel te worden dat niemand mag missen. Hoe ik dat weet? Simpel, ik ben zelf betrokken bij de organisatie. Al zo’n beetje een jaar lang zijn we er mee bezig.
Fiets
Nog steeds is iedereen in de ban van, en vol lof over De Musical. De Musical die rond Hemelvaartsdag een aantal malen opgevoerd werd bij en rondom de molen. En iedereen die er geweest is heeft vast en zeker ook een programmaboekje ingekeken, en zonder enige twijfel heeft een ieder het gezien. Op de achterkant, prominent in het midden stond het vermeld: Paul Aaldering - Fiets.
Voor uit, vooruit, voorruit
Mijn lieftallige echtgenote, wellicht kent u haar nog uit mijn vorige columns, wil ons werkkamertje opnieuw inrichten. U kent dat misschien wel, er moeten fris geschilderde wandjes komen. Dit amateur kantoortje moet een nieuwe indeling krijgen, het vloertje dient te worden opgefrist met een fleurig laminaatje en alle rommel moet met spoed worden verwijderd.
Topsport
1994. Zwols was nog Zwols, MFC nog gemeentehuis en Dinges was nog niet geopend. Heel Sleen was in de ban van het feit dat een echte Sleense meid, Geesje Renting (24 jaar), zich bij de open kampioenschappen priksleeën op het bevroren Oranjekanaal te Schoonoord, middels een verdienstelijke derde plaats in de categorie ongehuwde moeders onder de 25, net niet had weten te plaatsen voor de Olympische Spelen te Lillehammer, Noorwegen.
Kip met golden eier
Wees eerlijk, het was tot non toe een winter van niks. ’t Is al zowat februari en het hef nog maar ien nacht vreuren. Het is van dat weer dat nargens tot oetneudigt. Maar goed, wij verbruukt minder gas met mekaar en umdaw veul tied overholdt um bij de keukentaofel te zitten, koj smangs tot dinger waor aj jezölf vaak gien tied veur gunt. Zo tröf ik Geert kösdaags midden overdag an met een old fotoalbum op taofel. Ik zegge: “Het möt toch ok niet gekker worden met dei”
Kerkje
Na Sinterklaas beginnen bij ons de speculaties over wie van onze vrienden of familieleden dit jaar de primeur heeft van de eerste kerstkaart in onze brievenbus. Wij nomineerden deze keer mijn nicht, onze kennissen van ooit uit Rotterdam en onze dichterlijke vriend uit Emmen. De dichter won; wij genoten van zijn gedicht. Van mijn nicht weten we nu dat zij de hondjes kreeg na de scheiding (want: ook fijne dagen gewenst door Sjors en Sjimmie) en onze kennissen hebben door hun kaart wederom blijk gegeven van het feit dat zij nog in leven en samen zijn.
De boom der bomen
Vandaag toch maar even de kerstboom gaan halen. Dat is zoals ieder jaar een zeer precies en precair karweitje. Hij moet namelijk niet te klein zijn, over een volle kegelvorm beschikken en uit de Nordmann familie komen. Dat laatste omdat anders, volgens mijn vrouw, de naalden te snel zullen vallen.
Losgeld
‘Ga je mee naar Libië?’ Het wordt je niet elke dag gevraagd en ik moest er ook even over nadenken. Bij de gedachte aan dit land stonden de laatste beelden van Khadaffi nog op m’n netvlies en het NOS-journaal was nog steeds niet enthousiast over de situatie daar. Bij Buitenlandse Zaken zagen ze het iets genuanceerder: In Libië kun je gerust reizen, maar vermijd het oostelijk deel van het land, was hun advies. Wij zouden vliegen op Tripoli en vandaar gelijk in drie grote trucks vertrekken naar het zuiden. Geen enkel probleem volgens Holland-Africa-Tours waar ik me, samen met René van voorheen Fotox in Emmen, had aangemeld.