Hilarisch toneelspel door Tenielgroep Slien
Vrijdag- en zaterdagavond trad ‘Tenielgroep Slien ‘ t 4e Bedrief’ op in Zalencentrum Wielens in Noord-Sleen met het hilarische toneelstuk ‘ ’t kun hier wel spoken’, geschreven door Henk Roede.
Het stuk speelt zich af in een oud kasteel die de Baron, gespeeld door Harald Homan, geërfd heeft van zijn moeder. De baron probeert er een goed draaiend hotel van te maken, maar er komen geen gasten.
Dus verzint hij dat er een spook rondwaart in het kasteel. Het plan werkt en de nieuwsgierig geworden gasten stromen binnen.
De eerste twee gasten zijn de ijdele filmster Marleen Dieter, gespeeld door Hennie Zwaving-Weggemans en haar persoonlijk begeleider, de punctuele Lotte, gepeeld door Jorien Burggraaf.
Even later komen Toos, gespeeld door Esmee Dobbinga, en Gert, gespeeld door Gerben Eising, binnen. Toos heeft het hotel als verrassing voor haar man geboekt, maar de teleurgestelde Gert had zich verheugd op een warmer oord, gezien zijn kledij.
De Butler, gespeeld door Henderikus Krabman, vindt al die drukte maar niks en ook het plan van een rondwarend spook ziet hij liever aan zich voorbijgaan. Toch gebeuren er rare dingen, als het portret van de moeder van de baron, begint te spreken (gespeeld door Olf Zwaan).
Die nacht komt ook het spook tot leven, tot vreugde van filmster Marleen Dieter, die graag met het spook op de foto wil om in de publiciteit te komen. Fotograaf Joep, gespeeld door Wim Scholten, verblijft ook in het hotel en heeft stiekem een oogje op Marleen. Hij is dan ook maar wat graag bereid om veelvuldig foto’s te maken. Helaas voor hem heeft Marleen haar zinnen gezet op de baron.
En dan is er nog, en zeker niet in de laatste plaats, het medium Cherrie, gespeeld door Ingrid Kamps. Zij voorziet klopgeesten, die ze dwarrelend maar ook daadkrachtig te lijf gaat.
Cherrie lust ook graag een glaasje sherry en ook de butler blijkt daar niet vies van te zijn. Als zij de stem van moeder uit het portret horen zeggen dat zij moeten voorkomen dat haar zoon met de oude Marleen gaat trouwen, moet er eerst wel wat sherry getapt worden in de kelder.
Uiteindelijk wordt het huwelijk voorkomen en neemt fotograaf Joep zijn kans waar en slaat de jonge Lotte de baron aan de haak. Dit tot tevredenheid van zijn overleden moeder.
En hoe de butler er aan toe is na al dat gepimpel met Cherrie, laat zich raden.
Alle toneelspelers hebben hun spel voortreffelijk en vol overgave gespeeld en konden dan ook op een luid applaus van het publiek rekenen.
Regisseur Ina Nieuwhoff bedankte iedereen voor zijn of haar inzet en met name Henk Lanting, Olf Zwaan en Joost Burggraaf voor de decorbouw. Ook Lammie Kamps, vaste invalster tijdens de oefenavonden en Wilma Kiers, de souffleuse, werden hartelijk bedankt door Ina.
Verslag en foto's: Femmie Zeewuster