Wildman Run trekt tweeduizend deelnemers
Afgelopen zaterdag werd de achtste editie van de Wildman Run gehouden; een hindernissenloop. De deelnemers konden kiezen uit vijf verschillende afstanden, één mijl, twee en een half, vijf, zeven en een half of tien mijl.
Eén mijl is circa 1600 meter. Dus is tien mijl met hindernissen een behoorlijk stevige afstand. (Eén mijl is dat trouwens ook als je korte beentjes hebt).
Deze “obstacle run” begint in de omgeving bekend te raken. Waren het er vorig jaar ruim 1500 deelnemers, dit jaar telden we ruim 2000 inschrijvingen. Voeg daar ook nog eens de supporters bij en alle andere mensen die zijn komen kijken, dan is het die dag aardig druk geweest aan de Boelkenweg. Meer dan de helft van de deelnemers komt nu van buiten Sleen. De parkeerplaats voor het evenement stond dan ook tot barstens toe vol met auto's. De verdeling man, vrouw onder de deelnemers is nu ongeveer fiftyfifty.
De nacht van vrijdag op zaterdag had het geregend, dus was alles nat. Dat gaf de Wildman Run een extra dimensie want nat is toch een grotere uitdaging. Die morgen, zo rond de klok van elf kwam er nog even een stevige bui overheen. De meeste deelnemers waren toen al nat.

De organisatie hield zich aan de afgesproken tijden. Om klokslag negen uur gaf onze burgemeester, met een kleine toespraak, het startsein.

Na een warming up vertrokken de deelnemers in groepjes. Een continue stroom aan deelnemers rende vanaf de start, via de vijf verschillende routes, het dorp in.

De langste route ging tot voorbij “De Zwollings”. Het meeste spektakel boden de hindernissen in het water door de Broeklanden. Zo ter hoogte van de Sleense Joffers. Daar was ook veel publiek om te kijken.

Behalve die stevige regenbui in de ochtend bleef het die dag mooi droog en kwam zelfs in het begin van de middag een zonnetje te voorschijn.


De organisatie kan tevreden terug kijken op het evenement. Alles was tot in de puntjes verzorgd. Elke deelnemer ging met een overlevingspakket van start.

Op het evenemententerrein waren ruim kleedkamers en toiletten. Er was een mogelijkheid om je persoonlijke spullen veilig in bewaring te geven. Na de run kon je jezelf te goed doen aan diverse versnaperingen/snacks en drankjes die op het evenemententerrein werden verkocht.

Tot slot waren er grote kunststof kuipen waarin men kon badderen om weer schoon te worden. Of ... je kon je ook laten schoonspuiten door de brandweer. En die was daar héél goed in.
Verslag en foto’s: Fred de Vries