Verkiezingen

Het is weer zover, er zijn weer landelijke verkiezingen. Na het uitstappen van de PVV van Geert besloot ook het NSC van omzichtig oprichter Pieter het zinkend schip te verlaten. Het kabinet van Dick Schoof behaalde daarbij een uniek predicaat. Namelijk dat van: “Nog nooit vertoond in de politieke  geschiedenis van Nederland”.  De meest ernstige verwijten vlogen over en weer. Die ene partij verwijt de anderen dat ze niet de kans hebben gekregen. Die anderen verwijten die ene een gebrek aan politieke verantwoordelijkheid. Dan zegt de NSC ook dat hun minister van Buitenlandse Zaken niet de kans en ruimte heeft gekregen. Dus stapt die tweede partij ook van het zinkende want zo beweert het NSC, ze zijn niet geloofwaardig meer. Wat overblijft zijn de partijen van Dilan en Caroline met iets meer dan 30 zetels. Dat is niet genoeg, lang niet genoeg.

Dus sindsdien volg ik dus weer, vanuit de luie stoel, de debatten op TV. Lees links en rechts wat partij programmaatjes. Ik ben namelijk een strategisch stemmer. Nou programmaatjes. Alle partijen doen ernstig hun best om vuistdikke programma’s uit te brengen al dan niet ondersteund met bijlagen. Sommige hebben het niet laten doorrekenen middels het Centraal Planbureau (CPB).

Wat me vooral opvalt is dat mijn uitzicht in Sleen niet meer wordt verpest door zo’n enorm bord met verkiezingsposters. Tijdens vroegere verkiezingen had ik ruim zicht op deze verkiezingsuitingen. Dat deed ik dus vanuit mijn eigen luie kamerzetel. Zo heb ik jarenlang tegen uitvergrote gezichten aan moeten kijken van diverse partijleiders die allemaal het walhalla op aarde leken te beloven. Als ik dan keek naar het gezicht van Jan Peter B., in die tijd door sommige kiezers de bijnaam gegeven van  “Jan Peter Bakellende”. Na een aantal dagen tegen die koppen te hebben aangekeken kreeg ik dan altijd last van creatieve inspiratie. Bij laatst genoemde politicus dacht ik dan ik pak een benzinestift. Om er vervolgens een magische tovenaarshoed en toverstaf op te tekenen. Uiteraard gezien de gelijkenis met Harry P. maar natuurlijk ook gezien de magische beloften. Bij anderen had ik dan bijvoorbeeld de neiging om een uitgestoken tong te tekenen.

Het grote bord met verkiezingspamfletten staat tegenwoordig ter hoogte van de rotonde met de drie bokken. Veel betere plek dan in mijn uitzicht natuurlijk. Maar het liefste zag ik dat dit bord op zijn oude plek aan de Trambrink terugkeert. Daar stond hij vroeger namelijk ook. En net als de kerk moet je mijn inziens ook dit bord midden in het dorp plaatsen.

U zult wel denken wat zeurt die man toch over politiek. Doe het dan zelf man, als je het beter kunt dan Dickie. Tja, als ik het echt voor het zeggen zou hebben dan haalde ik een dikke streep door het Stemrecht. En liet ik het vervangen door Stemplicht. Alleen met een ontheffing toestemming tot niet de stem uitbrengen. Alleen verkrijgbaar voor overmacht. Voor de rest betekent dan niet stemmen een flinke boete. Als je zegt je Nederlander te voelen en als je burger van Nederlander bent dan vind ik dat je de plicht hebt je stem uit te brengen. Dus breng vooral uw stem uit. Ik wens u 29 oktober aanstaande een vruchtbare verkiezingsdag.

Martin F. Kramer