De WIFI-man

In de eerste week van februari kregen wij bezoek van de WIFI-man. Voor ons was de WIFI-man voor even een heel belangrijk, onmisbaar persoon. We kennen de WIFI-man nog niet zo lang, we kwamen aan de WIFI-man via de CRV-man. Maar goed, wij hadden zeer hoge verwachtingen van onze beste WIFI-man. Zo heb ik hem in ieder geval in mijn mobieltje staan zodat ik hem gemakkelijker kan opzoeken. Ik vind mijn mobiel super handig als agenda, als planner, als best belangrijk communicatiemiddel met mijn familieleden en tevens makkelijke verbinding met de rest van de wereld om mij heen. In het jaar 1998 kocht ik mijn eerste mobiele telefoon, een Dutchtone. Het leek in het begin best ingewikkeld. Maar vooral het idee dat we, waaronder ik dus, hier massaal heel veel gebruik van zouden gaan maken, nee .. dat besef had ik toen zeker niet.

In 19 jaar heb ik ondertussen al menig mobieltje versleten. Mijn gezinsleden hebben ook allemaal zo’n mobiel en uiteraard voor school, werk en bedrijf ook de nodige elektronische apparaten.

Afijn, weer even terug naar de WIFI-man. We wonen met veel plezier op een prachtige plek net even buiten het mooie dorp Sleen. Dat er dan wat kleinigheden zijn in de voorzieningen die je minder hebt ten opzichte van het wonen in het dorp vinden we normaal gesproken niet zo erg en nemen we graag voor lief. Maar tijden zijn wel wat veranderd in 19 jaar, waar we vroeger gezamenlijk allemaal het 8 uur journaal keken of je nu wilde of niet, hoor ik nu dit: “Mam, Netflix doet het niet”; “Mam, ik kan mijn huiswerk niet maken, mijn Ipad doet het niet”; Mam, wanneer komt die WIFI-man nu eindelijk? Heb je al wel gebeld? “ “MAAAHAAMMM….”.

De WIFI-man is ondertussen geweest, hieronder zijn eindoordeel:
Mevrouw, met deze internetsnelheid moet u het doen. Ik kan er niet meer van maken.
Hierna heeft u nog 2 opties: Of verhuizen naar het dorp of overgaan op glasvezel!!

U snapt het al: Wij gaan voor de aanleg van glasvezel aangezien bedrijfsverplaatsing naar de dorpskern niet handig is. Alhoewel de omschrijving van de WIFI nood hierboven alleen nog maar het privé gebruik betreft.

Nog verder in het buitengebied moeten de buren elkaar al bellen voordat ze willen gaan internetbankieren. Anders krijgen ze geen verbinding. En dat in 2017, ik moet er soms ook wel om lachen maar eigenlijk is het te gek voor woorden.

Als het aan mij lag zou ik graag persoonlijk bij u allemaal op bezoek komen om zo te proberen de laatste 200 huishoudens nog voor de aanleg van glasvezel te interesseren. Maar het zou al enorm helpen als u zelf ook bij uw eigen vrienden en kennissen in Sleen informeert of ze zich al hebben opgegeven. Voor u in het dorp verandert er verder weinig en in ieder geval blijven de kosten voor u gelijk. Voor ons in het buitengebied betekent het een wereld van verschil en een aanzienlijk snellere life-line met de rest van de wereld om ons heen. Wij hopen dan ook dat het echt gaat lukken met het glasvezel project. Wat ons betreft liever gisteren dan vandaag maar dat had u vast wel door.
Hopelijk doet u allemaal mee aan het glasvezelproject. Namens het buitengebied alvast onze hartelijke dank!

Karin Heeling