Ogen in de buus.

Geert en ik mucht geern een ende lopen. Als’t niet regent, dan is oes het weer al gauw goed genog um de stevige stappers an te trekken. Wij hebt oes van’t veurjaor van die dikke lopschoenen koft in Exloo. Ha foi, hoe duur zulkse schoenen bint. Jammer daj zulks bij oes in Slien niet kopen kunt. Was Henduk Wei’man d’r nog maar. Die haar mooi een schoenenwinkeltien inrichten kunt under in de Goornhoek, naost de Rabobank. Mij dunkt, d’r komp volk zat bij de winkels, ok oet Emmen en Hesselen en zo, daor is vast wal markt veur. Dan huuft wij d’r jao ok niet meer veur hen Exloo.
Non hadden wij verleden zundag mien zuster en zwaoger op visite, nog een beetien te neijaor winnen. En die mucht ok zo geern wandelen. Mien zwaoger is ok zun natuurklaos. Die is altied in’t veld of an de waterkaant te vinden. Hie zöcht bij de veurjaorsdag kiefteier op veur de boeren, um er stikkkies bij te zetten. En hie giet op jacht. Hie kan ok zowat nargens aans over proten als over vogels en Herten en vossen en snoeken en zo. ’t Is wal wat’n opschepper, maar goed, dat heur wij al zowat niet meer. Daor wen ej an op den duur.
Maar wij hadden lekker eten, en de zwaoger haar al weer dikke stukken verteld van dat er zoveul herten lupen bij heur, en over allerlei byzundere vogels die hie tovallig altied tegenkwam, en dat ‘e al hoe vaak een vos haar zien lopen, zomaar midden overdag.
Geert en ik ziet nooit gien herten en vossen en vrumde vogels. Daor moej vast veur bij heur in de buurt wezen. Zie woont vlak bij Appelscha, an de bos.
Maar wij waren ’t darp nog niet oet, doe zag mien zwaoger, hiel hoog in de lucht, kraanvogels vliegen. Wij zagen ze ok, maar wat wuzzen wij daor van. Even later wees ‘e oes op Nijlganzen. Daor hadden wij nog nooit van heurd, maar er lupen er een stuk of zeuven, acht, vlak bij de haven van de Jongbloedvaort. Aalscholvers luut ‘e oes zien, even veurbij de tennisbaan in’t knaol, met een vissien dwars in de bek. Vlak bij de eerste dam wees ‘e oes op vief herten, die stunden doodstil tegen de bosraand an. Ej zagen ze zowat niet. Wij muchten niet zeggen van “herten”, zee mien zwaoger. Het bint reeën. Herten bint veul groter. Die zit op de Veluwe. Achter in de broeken zaten rietganzen en wilde zwanen, en daor lupen nog veul meer reeën. Net een toggel schaop. Maar als oeze zwaoger oes er niet op wezen haar, hadden Geert en ik ze nooit zien. Op een modderig dammegien ontdekte hie het speur van een das, en midden in’t westerveld zat een vos, doodstil tegen een slootkaant an, mooi met de snoet in de zun. Echt waor ! Wij hebt hum deur de verrekieker mooi zien. En dan hew’t nog ies niet had over hazen ,blauwe kiekendieven, haviken, een grune specht, kramsvogels en goldvinken, kuifeenden, wintertalings en zölfs een iesvogeltien, grel blauw en grel oranje, die op een wilgentak boven’t knaol zat, tussen de Zwollingsdam en de dam bij Anholts. De zwaoger wees ze oes almaol an. Wat mooi. ’t Was net ow een middag in de dierentuun lupen. Wij wuzzen nooit dat er zoveul te zien was rondum Slien. Mien zwaoger zee dat de mieste mèensen de ogen in de buus hebt.
En eigenlijk moet ik hum geliek geven. Als Geert en ik non an de wandel gaot, kiekt wij beter oet. Zuj natuurlijk nèt beleven daw dan weer niks ziet. Nou ja, dan moew maar een beetien liegen als mien zwaoger ies vrag ow de herten, eh nee, ik bedoel de reeën ok nog weer zien hebt. Want een beetien liegen, dat heurt toch ok bij echte jagers en vissers ?
Ik zal nog ies even wat pinda’s ophangen. Daor kwamen bij mien zwaoger wal vief soorten mezen op of. Zul dat bij oes ok zo wezen ?

Groeten,
Henderkien.
Naar archief