Toekomstdreumen
Wat hebt wij eigenlijk een lang zommer had. Pas sinds de leste weken zit wij ’s aovends weer wat vaker binnen. Maar van ’t zommer was de overkapping in de tuun oeze twiede woonkamer. En daor hebt wij gien televisie. En gek genog hew die ok hielemaool niet mist. Alhoewal ik moet bekennen dat het toch ok wal weer lekker is um binnen bij de televisie te zitten, hielmaol as ’t boeten van dat boezige, natte weer is.
Vandeweek was er niet veul bijzunders op televisie en kwamen wij an ’t filosoferen over oeze toekomst. En hoe Slien er over 25 jaor oet zal zien.
Dat was naor aanleiding van de berichten dat er plannen bint um an de schaopstreek neie appartementen en hoezen te bouwen. Roelie Lubbers schreef er ok al over. Geert vun wal dat ze der dan niet weer zun lomp groot ding henzetten moet as de Hoekergoorn. En tegenover het veurmalige café, daor was vrogger een brinkie. Daor is later de boerderij van Heling op bouwd, en nao een braand herbouwd, maar vrogger was dat een open ruuumte. Ik kan mij veurstellen dat aj daor an woont, daj niet geern wilt dat die ruuumte hielemaol volbouwd wordt. Maar er bint vast hiele creatieve architecten die wat bedenken kunt wat prachtig past bij de oorspronkelijke bebouwing van Slien.
En Geert fantaseerde nog even wieder. Want wat möt er dan kommen op de plek van het veurmalige café Zwols, villa Kakelbont en de ontmoetingskerk en pastorie? Daor kuj alle vitale pensionado’s van Slien wal host underbrengen, miende Geert. Zoveul ruumte is er wal. Dan maak ij daor mooie schuurwonings met elk veer of vief appartementen, zodat de mensen mekaar een beetie op mekaar passen kunt as dat neudig is, en een gezamenlijke moestuun in de steeg, inclusief hoenderhok veur verse eigies. Geert zag ’t hielemaol zitten. En dan café Zwols herbouwen , met in ’t achterhoes woonruumtes, en het café weer in oorspronkelijke staat brengen, inclusief biljart. Daor kunt de senioren dan een maol of wat in de week gezellig bij mekaar kommen veur wat vermaak, een kop koffie en een borreltie. Geert wol dan wal vrijwilliger worden in ’t café, miende‘e.
Het zul natuurlijk veur de woongelegenheid in Slien en umgeving een geweldige impuls geven. Want hoeveul hoezen komt er dan wal niet vrij waor weer jonge gezinnen in kunt wonen?
Geert en ik waren ’t er hielemaol over iens dat de gemiente Coevern de koe maar ies bij de hoorns pakken möt: De huidige eigenaar van de ruïne zo gauw meugelijk oetkopen, de rommel oprumen en er wat moois veur in de plaots bouwen. Want men kan nog wal een jaor wachten, maar aj non nog aal niet weet wat de oorzaak van de braand was, dan weej dat over jaor ok nog niet. En al die tied blef die troep daor maar liggen. Dan möt ’t maar een paar centen extra kosten, zo as ’t er nou bij lig kan ’t ok niet langer. Het is een aanfluiting veur oes darp. Het möt toch ooit een keer opruumd worden, dan direct maar, zul ik zeggen. Dan moet ze ’t later wal met de verzekering verrekenen, of met de huidige eigenaar, miende Geert.
Ik zeg tegen hum: Stel nou dat je plannen over twie jaor klaor bint en wij wilt daor ok gaon wonen. Dan moet wij oes spullegie hier verkopen. Hej ’t daor wal al an toe? Toen bleef ’t even stil. Nou zeg e, ik geef je op een briefie dat ’t nog wal wat langer dan twie jaor duurt veur alles in kannen en kruken is. Want de raod möt zuch er eerst over bugen, het bestemmingplan möt misschien nog wal wiezigd worden en dan bint er altied weer welken die bezwaor aantiekent, en dan is een jaor niks.
Maar waor een wil is is een weg, zee ik tegen hum. En daor waren wij ’t reurend over iens met oes twiebeiden.
Henderkien