E.K. Wielrennen deur Slien?
Vandeweek stun in de kraant dat Drenthe nou officieel de gruunste provincie van Nederland is. Assen is de gruunste stad. Wij wuzzen dat met mekaar al lang, maar mooi dat dat non ok deurdrungen is tot de rest van oes laand. En, Drenthe is fietsprovincie nummer ien!
An dat leste wordt mien Geert momenteel liever niet herinnerd, want hie is vallen met zien ( electrische)fiets en zit met een dikke knie op de stoel en hef zodoende alle tied van de wereld um de kraant van veur tot achter te spellen. Wat e ok dagelijks döt, smangs wal twie maol. Er ontkomp hum niks.
Hie hef eigenlijk liever niet dat ik over zien fietsongelukkie vertel, dus proot er maar niet wieder over, maar hie is vandeweek, met net even te veul gang op de ket, oetgleden in het geutie midden in de straot, tegenover de bakker. Het lag vanzölf niet an hum, kuj net begriepen, maar het kwam umdat de weg daor nat was en er lag ok nog wat blad, en hie mus oetwieken veur een auto die achteroet de weg op stak, en daor schruk e van, en veur dat e der op verdacht was lag e midden op de Bannerschultestraot under de fiets, met de knie deur de boks en een kras op de pakkiesdrager. Maar verder was ’t goed oflopen. Nou ja, hie miende zölf eerst dat ’t bien kapot was, en dat zie vot de ambulance bellen muzzen, maar doe e in de bienen kwam, kun e zölf lopen. Dokter zee dat ’t kneusd was en dat e een paar dagen rust holden mus. Dat bint adviezen waor Geert zuch geern an holdt, en die e ok strikt opvolgt. Hie komp allèn van ’t stee as e hen de wc of hen de computer möt.
“Ik lees non net in de column van Roelie Lubbers dat de E.K. wielrennen ok deur Slien komp in september” ruup e vanoet zien kantoortie, waor de computer stiet. “ En aj daor nog ideeën over hebt, vrag Roelie, dan holdt zie zuch beleefd anbeveulen. Zie wilt Slien vanzölf op de kaort zetten deur die E.K.”
Wij zaten daor beide in stilte wat over nao te denken, toen Geert gniezend op zien bureaustoel de kamer in rolde, “Ik heb wal ’n idee” ruup e. Wat dachten ij van “De- Beste-bakker-van-Nederland-tussensprint, met de finish op de kasseien naost de bakkerij van Schepers. Zeg maar, waor ik zun beetien vallen bin. Eerste pries een heidekoek, twiede pries een broen tijgerbrood, daarde pries een rol beschuut. Schepers möt er wat veur over hebben”. Ik zeg tegen Geert: “Of mien ij dat dát een on-oetwisbare indruk maakt bij die wielrenners en bij het grote publiek? Schei toch oet man. Roelie Lubbers lacht je dik wat oet.”
“Nee nee wicht” zee e, “maar heb ij wal ies zien hoe dat giet met zun massasprint? Het is drukken en dringen, roppen en trekken um veuran te kommen. En ik geef je op ’n briefie dat dat hiele peloton in dat gladde geutie underoet giet. Wij kunt er desnoods nog een druppie slao-eulie opgooien. En as dan al die beroemde renners in ’n fos op de klinkers van de Bannerschultestraot ligt te speren, alle tv-camera’s er op de neus bij, Herman en Roy Schepers er lachend naost met kampioensstoet en koek, dan weet ik vast dat Slien alle veurpagina’s haalt!”
Ik zeg tegen Geert: “IJ kunt je verstaand wal niet hebben. Misschien moet ij je maar ies een fietshelm kopen. Want ik vraog mij of oj ok niet op de kop vallen bint vandeweek.”
Groeten, Henderkien