Balletje slaan

Het was, als ik het me goed herinner, ergens halverwege de jaren 90. Plotseling kwam het skeeleren in de mode. Op een mooie zomeravond kwam je ze tegen. Mensen op van die schaatsen met drie of vier wieltjes achter elkaar.  Polsbeschermers en kniebeschermers ter bescherming tegen valpartijen. Het was in die tijd zo populair dat er in Sleen gesproken werd om een skeelerbaan aan te leggen op de ijsbaan. Een mooie ronde baan van strak asfalt. Maar ja, het leek wat ingewikkeld. Er kwamen nogal wat kosten bij kijken. Voordat het nadenken was afgerond lagen de meeste skeelers in de kast.

Beter ging het met het fietscrossen. Ook dat kwam in de mode en met veel inzet en het nodige geld kregen we in het dorp een echte fietscrossbaan bij de voetbalvelden. Op, wat genoemd wordt, het vroegere handbalveld. Ruimte genoeg voor een crossbaan met een echte startheuvel. Ik weet nog dat er wel eens een wedstrijd is georganiseerd. Ook hier ging de hype over en werd die crossbaan meer en meer verwaarloosd.

Alles werd uiteindelijk geëgaliseerd en er kwam een extra voetbalveld. Maar door allerlei ontwikkelingen werd ook dat veld op een gegeven moment niet meer gebruikt  en viel ten prooi aan wilde bloemen, brandnetels en een honden uitlaat plek.

Er circuleren nu ideeën om er ruimte te maken om een balletje te slaan. Dus op de padelbanen van Sleen. Nu was ik daar nooit achter gekomen als er geen rumoer in het dorp was ontstaan. Want de baan zou van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat geluidshinder veroorzaken en in de avonduren extra licht met zich mee brengen.

Dat kan natuurlijk, maar dan wordt er wel uitgegaan van een intensief gebruik. Als de informatie klopt dan dient die baan om de jeugd aan de tennisvereniging te binden. Wat natuurlijk kan, maar de vraag is waar die gedachte op gebaseerd is. Want er moet dus toch iets van een onderzoekje liggen, waaruit blijkt dat de jeugd massaal een balletje wil slaan op zo’n nieuwe baan. Anders is het duidelijk een gelegenheidsargument. Wat natuurlijk ook zo is bij de schade aan flora en fauna. Zonder onderbouwing is ook dit een gelegenheidsargument.

Het gaat, zo blijkt, over een bedrag van 160.000 – 180.000 duizend euro om de banen speelklaar te maken. Daarbij gaat het in belangrijke mate om gemeenschapsgeld. Geld dus om de jeugd aan de vereniging te binden. Volgens mij wil iedere sportvereniging wel zo’n bedrag om de jeugd aan de vereniging te binden.

Natuurlijk ben ik niet tegen verandering, vernieuwing en verbetering. Maar wel lijkt het van belang om te kijken of het bedrag aan gemeenschapsgeld wel oplevert wat gezegd wordt: de jeugd binden aan de vereniging. Tot op heden is daar geen informatie over gegeven. 

De skeelers verdwenen, ook de crossfietsen. Padel is in korte tijd uitgegroeid tot een hype, waarbij het de vraag is of het niet de route van het skeeleren en fietscrossen volgt.

Dus, los van geluid en licht, lijkt het wenselijk eerst goed te onderbouwen of er bij de jeugd voldoende belangstelling is voordat grote bedragen aan een nieuwe baan worden uitgegeven. En of er, wat beweerd wordt, schade is voor flora en fauna.

Want met zo’n anderhalve ton kunnen we in Sleen van een braakliggend veld een geweldig mooi terrein maken. Er ligt dus wel een mooie uitdaging.

Teun de Vries

Naar archief