Lijkenpikker

De avond voor de verkiezingen zat ik te kijken naar beelden van de oneman-show van Thierry Baudet in het Kurhaus. Lilian Marijnissen sprak er een dag later in de Tweede Kamer haar ongenoegen over uit en oogstte daarmee instemmend geroffel op de tafels. Net als Marijnissen had ik ook met stijgende verbazing zitten luisteren naar een man, die met geveinsd ingetogen stem, vanwege de ernst van de situatie in Utrecht, de schuld van de schietpartij daar met het grootste gemak in de schoenen schoof van het immigratiebeleid van de regering en van de gevreesde moslimcultuur. Woorden als terrorisme en eerwraak werden in stelling gebracht om aan te geven dat we die mensen uit ons landje moeten weren. Later op de avond bediende Wilders zich van soortgelijke retoriek in een debat met Rob Jetten: Moslims zijn een gevaar voor ons land. Generaliseren is een vak en deze heren hebben het tot kunst verheven.

Maar het ging toch om de verkiezingen voor de Provinciale Staten en de Waterschappen?  Ze hadden met gevoel voor humor kunnen waarschuwen, dat het immigratiewater ons aan de lippen staat. Lachen. Maar humor is jammer genoeg niet hun sterkste punt. Nee, het ging om de Eerste Kamer, want die wordt gekozen door de leden van alle Provinciale Staten. En hoe banger je mensen in de provincie maakt, hoe meer zetels je krijgt in de Provinciale Staten. En hoe meer zetels je straks hebt in de Eerste Kamer, hoe harder je kunt roeptoeteren dat het de schuld is van de regering en de moslims.

De schietpartij in Utrecht kwam blijkbaar als geroepen en werd gebruikt om mensen bang te maken en zieltjes te winnen voor het eigen gedachtengoed. In Nederland hebben we daar een mooi woord voor: lijkenpikker. Volgens van Dale is dat iemand die profiteert van de dood of het ongeluk van een ander. U hebt toch niet gestemd op de Partij van de Lijkenpikker?

Harm Jan Geugies

Naar archief