Grasmaaien

Tjonge, wat een zomer. Het is, sinds alles wat je maar kunt meten wordt gemeten, nog nooit zo lang zulk mooi weer en zo droog geweest. Het regent records: zomerse records, tropische records, droogterecords, zwembadbezoekrecords, ijsomzetrecords en ga zo maar door. Ik heb dit jaar nog maar vier keer het gras hoeven maaien. Bij mijn weten een laagterecord. Ik heb daar overigens geen moeite mee, omdat grasmaaien behoort tot de routineklussen, net als bijvoorbeeld afwassen, waaraan je over het algemeen weinig plezier beleeft. Ik heb ooit overwogen om het gazon te asfalteren, maar dat stuitte thuis op heftige bezwaren. Mijn vrouw is namelijk een enorm tuinliefhebber. De tuin is haar domein. Mijn taken daarin bestaan slechts uit grasmaaien en bomen snoeien. Ik bedacht dat een beetje asfalt mijn takenpakket met de helft zou reduceren, maar, zoals gezegd, daarvoor was de oppositie te groot.

Misschien is kunstgras een redelijk alternatief. Het is fleuriger dan asfalt en verkleurt niet bij droogte, zoals echt gras. Ongetwijfeld zal ultraviolette straling enige invloed hebben, maar het vertoont in perioden van grote droogte zeker niet die hooikleurige plekken die nu overal in het gazon zichtbaar zijn. En perioden van grote droogte liggen in het verschiet. Volgens de weerkundigen komen we daar de komende jaren vaker voor te staan. Dat heeft te maken met afnemende wind in de hogere luchtlagen door de opwarming van de Noordpool. Daardoor zit er minder beweging in hoge- en lagedrukgebieden, zodat die langer op dezelfde plek blijven liggen. In geval van een hogedrukgebied in onze omgeving, betekent dat minder gras maaien en verdroogde plekken in het gazon. Bij een lagedrukgebied is de situatie omgekeerd evenredig en is de kans groot dat je bij je werkzaamheden behoorlijk nat wordt. Kunstgras is dus de oplossing. Ik durf het thuis nog niet in het directieoverleg te gooien, omdat ik veronderstel dat er nog geen meerderheid voor te vinden is, maar op termijn lijkt het erop dat grasmaaien in onze tuin z’n langste tijd heeft gehad.

Harm Jan Geugies

Naar archief