Verbazende stilte

Soms komen er van die krantenkoppen voorbij die gewoon je aandacht trekken. “Het popconcert gaat ten onder aan geklets” was er zo één. En “De Lul-niet-lolly moet praten tijdens een concert tegengaan”. Voor sommige bezoekers is een popconcert vooral een gelegenheid eens lekker bij te kletsen. In het circuit spreekt men van “the Dutch disease” omdat dat blijkbaar in Nederland vaker voorkomt dan in andere landen. Ik moet toegeven, dat is best herkenbaar. Als Drukwerk in Sleen optreedt, dan gaan we daar naar toe om die oude rockers van weleer even te zien, maar ook om de sociale contacten te onderhouden en de laatste nieuwtjes op te halen. Luisteren en meezingen wordt afgewisseld met bijkletsen en bier halen. Toen MuSlie enkele weken geleden haar laatste concert in De Holten Ploeg gaf, was dat niet anders. Sorry muzikanten, ik heb naar jullie geluisterd en genoten, maar ook van de gelegenheid gebruik gemaakt eens lekker te babbelen met dezen en genen. ’t Is een beetje een sociaal gebeuren, is het niet? Ook manlief is echte muziekliefhebber maar is tegelijkertijd nogal van de communicatie in de kroeg. Tja…….

Bij grote concerten is er een hele schare mensen die zich daar aan ergert. De kaartjes kosten nogal wat en dan lijkt het onlogisch dat er gewoon door de muziek heen geouwehoerd wordt over voetbal, relaties of werk. Zelfs respectloos naar die lui op het podium, vooral bij rustige en gevoelige passages. Sommige artiesten raken er sterk door afgeleid en eisen zelfs dat de bierkraan dicht gaat tijdens het concert. Dat scheelt geroezemoes. En bierdouches…. In een jazzcafé in Londen staat op een pilaar in grote letters STFU. Oftewel: Shut The Fuck Up. En concertzaal Paard in Den Haag heeft dus die “lul-niet-lolly” geïntroduceerd. Mensen kunnen zo’n lolly pakken en aan iemand geven wanneer ze zich ergeren aan het geklets van een ander. Er is ook een facebookpagina “Stop het geouwehoer tijdens concerten”.

Hoe anders is het bij een klassiek of jazzconcert. Geldt daar geen heel eigen etiquette? Dan is het toch heel gewoon om je waffel te houden? Er zijn toch praatpauzes? Maar tja, ook daar is het een weerzien van bekenden en het moet toch ook een beetje gezellig blijven. En wat doe je eraan hè. Men geniet en heeft plezier, wat wil je nog meer. Tweehonderd jaar geleden praatte, dronk en rook het publiek er tijdens de muzikale hoogstandjes van de musici ook op los.

Als we met Crescendo een concert geven, worden we soms ook geconfronteerd met pratend publiek. We nemen het voor lief, maar irritant wordt het wel als een spreker er met zijn toespraak haast niet overheen komt, zoals bijvoorbeeld vorig jaar met de burgemeester tijdens het Zuidenveld Proms concert in de manege. Dat was wel even een ongemakkelijk momentje, zonder overigens theatraal snobistisch te worden.

Hoe heurt het eigenlijk? Wat zijn de concertetiquettes? Misschien moeten we een bepaald beschavingsniveau maar eens opvijzelen in Nederland, omwille van het genot van muziek. Pakken we gelijk dat smartphoneverslaafd publiek aan, de facebook-livestreamers en de idioten met flitsen, fotograferende ouders die alles van hun kroost voor later willen vastleggen, niet-in-de-maat-klappende enthousiastelingen en overdadige kuchers. Maar dan wel oppassen……. Niet in slaap vallen!

Roelie Lubbers-Hilbrands

Naar archief