Wereldse ellende en geluk in Drenthe
Ik weet niet hoe u het vergaat wanneer u het nieuws leest of onderuitgezakt op de bank het nieuws ondergaat. Persoonlijk overkomt mij wel eens de gedachte “shit, wat een ellende in de wereld”. Dames en heren die seksueel worden geïntimideerd, aanslagen links en rechts in de wereld en gebouwen die spontaan in elkaar donderen. Als klap op de vuurpijl hebben wij dan nog een aantal niet nader te noemen brallende wereldleiders. Deze types verdenk ik er toch ernstig van dat zij een geslaagde studie achter de rug hebben aan het beroemde “Zweinstein”, studierichting horrorclown. Een grimeur hebben ze hierbij nooit nodig gehad want afschrikwekkende hoofden hebben ze bij de geboorte al mee gekregen.
Tot mijn grote genoegen zijn er gelukkig ook vreugdevolle berichten die mij bereiken via de media. Ik ga er gemakshalve dan maar vanuit dat het hier geen nepberichten betreffen. Op 20 maart van dit jaar trof mij als een geluk makende mokerslag het volgende bericht …. “Nederlanders op vijf na het gelukkigste volk ter wereld” (Bron: Volkskrant). Dit rapport werd uitgegeven door de VN in zijn “World Happiness Report”. U mag het zeggen maar ik wist heeelemaaal niets van een “Wereld Geluk Verslag”.
Het was tevens mijn verjaardag dus u kunt zich wel voorstellen in welk een euforische stemming ik die avond mijn glaasjes geestrijk vocht met bitterballetjes heb genuttigd. En het wordt nog mooier, een maand later lees ik in “Het Dagblad van het Noorden” dat de Drenten in de gelukkigste provincie van Nederland leven. Als het om grote steden gaat, is Emmen teruggezakt naar de zestiende plek, zo jammer, temeer omdat ze ooit op de derde plek zouden hebben gestaan.
En dan op 27 oktober jl. wordt de gelukkige Drent nog wederom genoemd in een artikel gepubliceerd in “Trouw”. Ditmaal zijn het de Rabobank en de Universiteit van Utrecht die hier kennelijk onderzoek naar hebben gedaan. De Noord-Drenten zouden volgens dit artikel naast “het Gooi” ook nog eens tot de welvarendste delen van Nederland behoren. Tja, en dat is natuurlijk een zware domper op mijn opborrelende vrolijkheid. Maar het zal wel kloppen als ik zo de rooie cijfers op mijn bankafschriften van de Rabobank bekijk.
Ik bekijk mijn dorpsgenoten tegenwoordig met een andere blik. Een onderzoekende blik welteverstaan. Zijn de mensen in Sleen nu echt zo gelukkig? Het gaat te ver om ze te verzoeken om een blik te mogen werpen in hun bankafschriftjes. Maar ja, ik meen in de ogen van de Sleners toch vreugdevolle pretlichtjes te ontdekken en tegelijkertijd een zekere mate van gemoedelijke rust. Nou ja, op enkele bekende ADHD-ers na natuurlijk. Maar die categorie straalt van zichzelf al gejaagdheid uit. Nu maar hopen dat er geen Sleners omhoog gaan vallen naar de status van het niet nader te noemen wereldleider niveau. Want je wilt toch alleen op Halloween met zo’n rottige horrorclown kop rondlopen.
Martin F. Kramer