Slener in the spotlight: Pieter Wolters

Slener in the spotlight: Pieter Wolters

Het midden van 19e eeuw bracht ook in ons land allerlei ontwikkelingen met zich mee zoals industrialisatie, mechanisatie, modern transport enzovoorts. Voor velen betekende dit vooruitgang, bij anderen armoede en misère! Dit proces bracht veel werkeloosheid bij keuterboertjes, landarbeiders, turfstekers en andere dagloners.. Om aan de kost te komen trok men van plek naar plek met handkarren, kruiwagens en in betere tijden met paard en woonwagen om negotie en ambachten aan te bieden. Zoals ketellapper, bezembinder, scharenslijper, marktkooplui, kramer en ... stoelenmatter.

IMG_1307.JPG

Stoelenmatten een van de oudste ambachten
Stoelenmatten is één van die oude ambachten, nee ... het is het alleroudste handwerk. Stoelzittingen van gevlochten biezen zijn gevonden in Egyptische  graftomben van 8000 jaar geleden en te bezichtigen in het archeologisch museum in Caïro. Stoelen matten is een nijverheid die veelal van vader op zoon gaat; het is vakmanschap. Steeds meer wordt een beroep gedaan op vaardigheid door antiquairs en liefhebbers van oude meubelen. Het gebruik van natuurlijke producten als rietstengels, bies, rus en rotan is gebruikelijk. Moderne kunststoffen verwerkt in machinaal vlechtwerk worden gebruikt voor goedkope meubeltjes. Laten wij in ons dorp nu zo’n echte stoelenmatter in ons midden hebben. Pieter Wolters is de derde generatie in zijn familie die dit ambachtelijke vak beheerst. Met veel plezier woont Pieter met vrouw en kinderen in ons mooie dorp maar de kost verdienen doet hij tot ver buiten de landstreek.

stoelenmatten.png

Halen en brengen door het hele land. Wekelijks wordt er een rondje Nederland gereden om de restauratiemeubels te halen en te brengen. Het kost tijd en kilometers, maar verzenden geeft veel rompslomp en vaak beschadigingen. Deze manier wordt bijzonder gewaardeerd door de klanten en geeft ook vaak referentie naar nieuwe opdrachten. Tussen halen en brengen zit maximaal twee weken. Prijzen voor het matten van een stoel liggen zo tussen de vijftig en tachtig euro inclusief materiaal; hangt uiteraard af van de grootte van de stoel, het oppervlak. De levensduur van een gematte stoel ligt bij huis-tuin- en keukengebruik op ongeveer 25 jaar. Kerkstoelen hebben logischerwijs een langer leven. 

slider-11.png

Er zijn verschillende methoden van vlechten. Bij het authentieke stoelenmatten wordt de zitting volledig dicht gevlochten met natuurlijk, geprepareerde producten zoals stengels van riet, rus, bies en rotan. Eenvoudig  boerenmeubilair en oude kerkstoelen zijn hier voorbeelden van. Een andere methode is webben met lintvormig materiaal, vaak geschild rotan, wordt ook gebruikt om openingen of anderszins (bv. radiatoren) af te dekken.

Nu het woord kerkstoelen is gevallen laat Pieter weten dat hij enkel jaren geleden opdracht kreeg  van een kerk in Makkum om een dertigtal stoelen opnieuw te matten. Grote tevredenheid was het resultaat; wat uitmondde in diverse forse renovaties van honderden kerkstoelen zowel in Friesland als daarbuiten. Tijdens ons gesprek komt bij Pieter een mailtje binnen van een mevrouw die graag de rieten stoel van haar overleden man opnieuw wil laten matten. Er wordt een foto van de stoel toegestuurd om de prijs te bepalen.     

 chesterfield-bank.png  stofferen.png

Kwaliteit leveren is een persoonlijke beloning
Waardevolle referentie klanten zijn onder meer het Drents Museum, attractiepark De Efteling en menig kerkgemeenschap. Of je nu bakker, slager of stoelenmatter bent, kwaliteit leveren is naast het financiële ook een persoonlijke beloning,

2016-10-21-PHOTO-00000108.jpgU bent in veilige handen bij Pieter, met meer dan tien jaar ervaring als stoelenmatter en hersteller van stoelen en andere meubels. Een gedegen opleiding binnen het familiebedrijf heeft geresulteerd in een vakkundig specialist. "Na het afronden van mijn studie heb ik besloten ‘aan de wal te blijven’ en het familiebedrijf over te nemen. Een beslissing waar ik geen minuut spijt van heb.”

Voor meer informatie: www.destoelmatterij.nl.

Tekst:    Ben Offringa

Foto’s:   Pieter Wolters

 

Naar archief