De verkering is uit!

Redacteur Ben Offringa schrijft af en toe ook columns, deze keer gaat zijn bijdrage over het verschil in denken, doen en laten tussen jong en oud. Ook wel een generatiekloof genoemd (ravijn is nog erger).

Natuurlijk zijn er verschillen in opvatting en normen tussen de verscheidene tijdgenoten, maar om dit nu een kloof te noemen ... nee! Generatieverschil klinkt toch minder afstandelijk!

In de ogen van onze kleinkinderen waren wij in hun jonge jaren alwetend.

We vertelden ze waar de Grote en Kleine Beer te vinden waren bij een helder firmament, hoe je een voorntje aan de haak kon slaan en zo meer. Bij het ouder worden kwamen ze er zelf wel achter waar Abraham de mosterd haalde en werd ons steeds minder gevraagd.

Soms ... heel soms nog wel eens hoe je een lekker pannetje snert of hachee maakt. Zo ook die keer, maar nu voor een heel ander recept! De telefoon vroeg om aandacht. “Ha die opa, hoe is ’t ie?” Eerst wat koetjes, kalfjes en flauwekul. Dan: “Opa heb jij voordat je oma leerde kennen ook wel met een ander verkering gehad?” Zonder het antwoord af te wachten: “Hoe maakte je het dan weer uit?” Om eerlijk te zijn had ik daar weinig ervaring mee, het was vaak de andere helft die de vrijage verbrak en ik de bons kreeg. Ik liet het nogal eens afweten in ruil voor een kaartje leggen, pilsje, jacht of vissen. Een heel enkele keer nam ik het initiatief om afscheid te nemen, liet ik weten. “Die enkele keer opa, hoe deed je dat dan, schreef je dan een briefje of zo?” Nee, een briefje dat doe je niet, je kunt beter zeggen dat het goed is elkaar een poosje niet te zien! Laat blijken dat je nog te graag met je vrienden op stap gaat, maar dat je fijne herinneringen overhoudt aan jullie vriendschap! ”Opa super bedankt en groetjes aan oma.”

Soms is het verschil tussen oud en jong niet zo groot!

Tekst: Ben Offringa