Kees de Weerdt schrijft boek over Diphoorn

Hij is bijna klaar, het boek over Diphoorn. Het idee lag al een poosje op de plank, maar het stof is er af van al het verzamelde materiaal, en schrijver Kees de Weerdt heeft de klus bijna klaar. Zaterdag, op de Stelling markt, wordt een tipje van de sluier opgelicht.

Binnenkort legt schrijver Kees de Weerdt uit Diphoorn de laatste hand aan een uniek boek over Diphoorn. Op de Stellingmarkt van komende zaterdag kunt u bij de stand van Stichting Streekeigen Sleen alvast een indruk krijgen van het boek dat binnenkort verschijnt.

Uniek
Zeker is dat het een zeer uniek boek gaat worden. Uniek omdat de schrijver zelf 40 jaar lang midden in deze plaats woont, en vanaf dag één geïnteresseerd was in de geschiedenis van dit kleine dorpje maar ook geboeid door de inwoners.


Afgelopen week had ik een afspraak met Kees de Weerdt op de plek waar hij vaak zit te schrijven. Even later nemen we plaats in de kamer. Hij begint te vertellen en al snel krijg ik het gevoel, alsof ik al in het boek aan het lezen ben. Bij de vele verhalen die ik hoor kan ik ook een beeld plaatsen. Hoe het boerenleven hier was.

Waarom nu een boek?
De Weerdt: "We wonen hier zoals gezegd al 40 jaar en nog steeds met veel plezier. Door de jaren heen verzamelde ik van alles wat met Diphoorn te maken had. Krantenartikelen, foto's maar ook landkaarten. Ik bezocht diverse archieven om daar ook te zoeken. Eigenlijk is pas vanaf 1800 meer bekend over het dorp. Ik ben gefascineerd door mijn woonomgeving". 

"Toen we hier kwamen wonen was eigenlijk iedereen boer. Nu zijn er nog twee. Toen was er nog een Boerschap. "Beste Markegenoten". Communiceren gebeurde via een briefje. Als er iets belangrijks was ging een briefje langs. Als die weer bij de afzender was, dan was iedereen weer op de hoogte. Tegenwoordig communiceren we via de mail, of nog sneller via Whatsapp". 

Wat moesten die mensen hard werken in die tijd. De boeren maar zeker ook de boerinnen. Je kunt het je haast niet voorstellen. Een 40-urige werkweek? ATV of een CAO? Niets van dat alles. 

Tijdrovend
Eigenlijk is zo'n tien jaar geleden het idee opgevat om al die dingen die ik vergaard heb, en alle verhalen die ik ken te bundelen in een boek. 


Op de sfeervolle zolderkamer valt het licht op een stapel materiaal dat hij gebruikte voor zijn boek. Maar dit is nog maar een deel.

Overal op de vloer liggen stukken, foto's, kopieën enzovoort. Allemaal materiaal voor het boek in wording.


Aan de wand er boven hangen allerlei boeren gereedschappen. Dit alles geeft de betrokkenheid aan bij deze boerengemeenschap

Dat schrijven in zijn bloed zit zal duidelijk zijn, want tussen al het materiaal ligt een al eerder door de Weerdt geschreven boek over de Zuivelfabriek in Sleen. 

Hij wist dus waar hij aan begon, maar zo zegt de schrijver: "Je kunt dit niet alleen. Je bent veel informatie nodig van mensen. Ik ben eigenlijk in ieder huis in Diphoorn geweest in het verleden. Daarnaast heb ik veel informatie gekregen van Berend Eggens (oud Diphoorner). Die weet ontzettend veel van dit dorpje en de mensen. Zelf was ik eerder betrokken bij Streekeigen Sleen. Een prachtige groep mensen, ik voelde me daar helemaal op mijn plek met een prachtig archief. Zo heb ik veel informatie en tips gekregen van Wim Dijkstra.

Maar ook om het boek samen te stellen en de teksten na te lopen krijg ik hulp van mijn dochter Janneke en ook Harmke Jansen vervult hierbij een belangrijke rol. Nico Bakker is bezig met de samenstelling van het boek. Foto's op de juiste plek en ga zo maar door. Maar er zijn veel meer mensen heel belangrijk in het maken van dit unieke boek. Deze mensen staan straks allemaal vermeld in het voorwoord. Ik ben ze allemaal zeer dankbaar. 

Inwoners
De Weerd: "Ik heb natuurlijk vele gesprekken gevoerd. Onder andere veel met Tinus Ensing. Zo herinner ik me nog het mooiste gesprek ooit met drie dames. Tinus zijn moeder en tante (moeder van Berend Eggens) en de moeder van Rieks Snijders. Geweldig leuk was dat. En zo zijn er dus vele van die mooie ontmoetingen op te sommen. Ik probeer dit allemaal te verwerken in dit boek.

Oplage
De oplage zal natuurlijk niet heel groot zijn. Stichting Streekeigen gaat het boek uitgeven (voor een redelijke prijs). Hier komt vast nog wel informatie over, ook het tijdstip wanneer het boek uitkomt. Dit zal eind zomer, begin herfst worden, zo schat de schrijver in.

Nu de grote klus klaar is, zou je zeggen...rust voor de 80-jarige Kees de Weerdt. Dat zit er nog niet in. Schrijven blijft hij doen, zo liet hij weten. Er liggen nog plannen, en hij heeft nog steeds de power om daar gewoon aan te beginnen.

Net voor de plaatsing van dit artikel werd ook de naam van het boek bekend: "Diphoorn, ons dorp"

Verslaggever: Hille Douma