Veel gerommel tijdens de rommelmarkt

Het was een slechte start van de rommelmarkt zaterdag, want het rommelde ook behoorlijk in de lucht gevolgd door veel regen. Toch kwam de markt even later goed op gang en werden er goede zaken gedaan. En zoals een medewerker het zo mooi zei: " Weg is weg ... en op is pech".

Regen en donder
Het weer leek rond de middag goed te gaan, maar net toen de markt om 13.00 uur van start ging kwam er veel regen naar beneden met harde donderklappen. Gelukkig werd het even later droog en ging de handel toch nog los.

Verslag 
Als je als verslaggever naar zo'n markt gaat kun je in principe snel klaar zijn. Wat foto's maken van de hoeveelheid spullen. De vele mensen die erop af komen. De wagenverkoop, en klaar, weer naar huis.

Maar ik ben meer geïnteresseerd in wat de mensen nu echt zoeken en hoe blij ze dan kunnen zijn als ze iets gevonden hebben, en dan voor bijna niets. Geluk soms zit in de kleine dingen, dingen waar een mens gewoon blij van wordt. Ik heb deze middag wederom mooie mensen ontmoet, waar ik blij van werd. 

"Weg is weg en op is pech"

De markt begint altijd met dit welbekende beeld. Mensen die iets in het vizier hadden en er zo snel mogelijk op af willen. 

Niet achter het net gevist

Jan de Groot uit Nieuw Amsterdam is een echte visser, En ja, wat zoek je dan voor je hobby? Visspullen. De markt was nog maar enkele minuten aan de gang en Jan had beet. Een mooie viskoffer die ook als zitbankje gebruikt kan worden en nog een paar kleine viskoffertjes voor wat dobbertjes, snoertjes, haakjes, enzovoort. Maar er moet ook wel eens geklust worden kennelijk. Jan vist regelmatig aan de Hoogeveense Vaart. Maar hij heeft nog een hobby, namelijk iets met bromfietsen. Om daar iets voor te vinden zal iets lastiger worden hier. 


De heer Tivoli uit Emmen was helemaal in z'n nopjes met een paar prachtige koffers. En dat voor een euro per stuk. Ze zagen er echt super uit. Voor hem was de dag weer goed. 


Ook Renate Tiemkamp vond iets bruikbaars. Voor haar kindje van negen maanden oud, een mooi stoeltje voor achter in de auto, uiteraard voor een heel leuk prijsje. 

"Het zijn de kleine dingen die het doen"

Mevrouw Meijer uit Coevorden was helemaal blij. Ze vond een prachtig melkkoetje tussen de spullen op de tafel. Haar grootouders hadden ook zo eentje en nu vindt ze er ook nog eentje hier in Sleen op de markt. Als je dan naar die blije ogen kijkt, word je zelf ook helemaal blij. De inwoonster van Coevorden spaart in principe porseleinen hondjes. Ze heeft iets met dieren, maar deze koe kon ze niet laten liggen natuurlijk en dat voor het luttele bedrag van 50 cent. 


Dan tref ik Bonny uit Buinen. Ze had bij toeval een schaarkrukje gevonden voor een euro. Eigenlijk was ze op zoek naar Pools aardewerk. Ze mag sowieso graag op markten snuffelen, en ja ... er moet een beetje geluk bij. 

Verkoopster Dineke Albring


"Hoe gaan de zaken?", vroeg ik aan verkoopster Dineke Albring. "Heel goed" zei ze, "Het ruimt al aardig op".
En zij is verantwoordelijk voor die prachtige kreet die ik eerder al vermeldde. "Weg is weg...en op is pech". Is hij niet prachtig? 


Een paar passen verder trof ik alweer twee blije en vriendelijke mensen. Engeltje Otter (links) met haar schoondochter Wendy Otter, beide uit Emmen. Ze mogen graag snuffelen op markten en hadden ook hier prachtige inkopen gedaan. Natuurlijk wilde ik graag weten wat.

    
Voor moeder Engeltje een prachtige koffer die haar heel goed van pas komt voor haar aanstaande vakantie. En Wendy helemaal in haar nopjes met prachtige kopjes en een aantal hele luxe goudkleurige / geurige luchtverfrissers. Daarnaast nog wat kleine sierlijke schaaltjes. Toen ik de prijs, of beter gezegd prijsje hoorde, kon ik het amper geloven. 'Zij geslaagd, ik verbaasd'. 

Bekende 
Dan word ik herkend door deze jongeman. Ik heb hem eerder gesproken op de markt een paar jaar geleden. (lees het artikel uit 2012 verderop) 


Marcel Adolfs uit Coevorden die toen een schep kocht en ik hem vroeg of hij goud ging zoeken. Ik zat er niet ver naast, want nog steeds loopt hij geregeld te zoeken met behulp van een metaaldetector. Een passie die hem onlangs nog een paar oude kogelhulzen en een aantal oude munten opleverde. 

Op deze markt was het zilver. Hij had net een map met zilveren en koperen munten, rijksdaalders, guldens en centen gekocht. Ik heb de munten even goed bekeken maar had geen idee wat de cataloguswaarde zou zijn. Toen ik naar z'n gezicht keek, kon ik meteen de waarde vaststellen: "voor hem genoeg". Hij was zichtbaar blij met z;n aankoop en dat telt. Sinds ons vorige gesprek is hij trouwe bezoeker van onze website. Ook niet onbelangrijk. 

"Geluk zit vaak in de kleine dingen"
Dan tref ik bij een wagen met allerlei breekbare spullen deze aardige dame: Ria Prinsen-Stroeve uit Emlichheim. 
(Ze is geen Duitser maar woont wel net over de grens).


Op de vraag wat ze daar gevonden had, kreeg ik een prachtig antwoord. 

Ria: "Geen idee wat het is. Het stelt misschien niks voor maar het inspireert me. De eenvoudige dingen worden juist waardevol door er iets leuks mee te doen". Ik merkte dat ik hier met een kunstenares te doen had die de kleine eenvoudige dingen weet te waarderen. Mijn vermoeden klopte. Er volgde een erg leuk en inspirerend gesprek.

Ria schildert graag, en maakt Zentangle tekeningen. Dit vroeg natuurlijk om uitleg wat dat is. In deze link (hier) wordt dat wel duidelijk. In het gesprek dat we voerden werd wederom duidelijk dat geluk zowel in kleine dingen te vinden zijn, maar ook in mooie teksten. Ze heeft ook iets met teksten, die doen ook veel met mensen. 
Met gepaste trots vertelde ze me nog iets over haar man (die liever op de achtergrond bleef) Hij is de zestig al ruim gepasseerd maar nog een succesvol hardloper (http://www.drentheloopfestijn.nl/nieuws/155-heinz-stroeve-wil-vlammen-op-de-halve-marathon). Na het geweldig leuke gesprek dat me totaal niet verveelde, namen we weer afscheid. Misschien tot volgend jaar. 

Wie biedt er meer?

Traditiegetrouw weer de wagenverkoop, of beter gezegd, bij opbod verkoop. Wie biedt er meer? 
Zo werd hier een heel oud kinderwagentje onder de voorzittershamer verkocht. Tonny Mug probeert hem natuurlijk zo hoog mogelijk af te slaan. Wie zou er in gelegen hebben, en waarom doen mensen het van de hand? Pure emotie. 

Nostalgie
Even later komt een oude radio onder de hamer. Pure nostalgie.

Uit ervaring weet ik dat je met de nodige kracht een knop naar beneden moest drukken voor de FM of AM kanalen en de draaiknoppen (tegenwoordig tiptoetsen) voor het volume en de frequenties. 

                           

Voor zes euro gaat hij naar de nieuwe eigenaar. Doet ie het of doet ie het niet? Ronald Brinkman weet er wel raad mee. Hij wijst naar z'n broer, die liever (misschien iets verlegen) uit beeld bleef. Samen kunnen ze hem dan wel repareren, mocht hij het niet doen. Ze hebben nog een hobby, want Ronald en zijn broer zijn van plan de volgende dag naar het Oldtimersfestival in Nieuw-Amsterdam te gaan. 

Tot slot
Toen ik besloot naar huis te gaan, viel me toch nog het oog op deze bijzondere aankoop en het blije gezicht van deze jongedame op de foto.


Freerkje Kootstra uit Burum. "Bij de grote schotels" verduidelijkte ze even. Ja, Burum is me zeker bekend (mijn vaders geboorteplaats). Toen ik dat vertelde, had je het los. 

Familie Kooistra
Had ik niet eens eerder een familie Kooistra hier ontmoet, maar dan uit Warfstermolen? Ook een weekendje op vakantiepark 't Kuierpadtien. 't Zal toch niet waar zijn? 

Een seintje was genoeg om de rest van de familie bijeen te roepen. Stein Kootstra (links) herkende me meteen. 
Moeke Kooistra (81) was dit weekend ook mee. Ze genoot zichtbaar van deze ontmoeting. Bijna alle namen uit zowel Warfstermolen, Burum en Kollumerpomp passeerden. Ik had een beetje het gevoel midden in een reünie te zitten en dat een groot deel van de marktbezoekers familie van elkaar was. (Artikel markt 2012)
Maar erg gezellig. Stein vertelde blij te zijn dat Crescendo deze markt altijd organiseert tijdens hun familieweekendje in Wezuperbrug. Dus wie weet tot volgend jaar.

Een doos vol voor 1 euro
Rond de klok van drie uur werd de slotfase van de markt ingezet. Iedereen mocht een doos pakken, hem vol doen en een euro afrekenen. 

De heer Withaar uit Veenoord had hem snel vol. Z'n vrouw vond een paar prachtige vazen die ze goed kon gebruiken. En dat voor een euro. In de gulden tijd hoorden we het vaak op de radio: "Op de markt is uw gulden een daalder waard".  In het eurotijdperk is:  "Eén euro een doos vol waard"

Samenvattend
Na mijn bezoek aan deze rommelmarkt in Sleen, waar ik er (zoals gezegd) voor koos me te interesseren in de mensen, waarom ze iets kopen en waarvoor, ben ik erachter gekomen dat een markt als deze meer is dan veel rommel en veel mensen. 

Het is ontmoeten, herinneringen, emotie, nostalgie, reünie, inspiratie, blijdschap. Maar ook teleurstelling hoort erbij, als je iemand ziet weglopen met dat prachtige dingetje waar jij juist naar op zoek was. Of het slechte weer dat toch een beetje roet in het eten gooide. Maar op de Facebookpagina van Crescendo stond te lezen dat ze best tevreden waren met de opbrengst van € 3.456,- Ze bedanken alle bezoekers en medewerkers voor dit succes. 

Voor alle foto's klik hier

Verslaggever: Hille Douma