Wat is er achter de volgende bocht?

Dat is voor de wereldfietser Frank van Rijn de belangrijkste vraag voor een fietser. Want wat bezielt iemand die gedijt bij een temperatuur van 35 graden Celsius of hoger om via West-China en Kirgizstan naar Tibet te fietsen, soms op meer dan 5400 meter hoogte, waar het ’s nachts stervenskoud kan zijn?

Maandenlang leven op water en noedels, soms dagenlang geen mens zien en als je dan iemand tegenkomt die waarschijnlijk een pelgrim is, die niet eerder iets zegt dan wanneer hij zijn heilige bestemming bereikt heeft. Waarom stapt iemand op zijn fiets, beladen met een tent, een slaapzak, tien liter water, tien kilo noedels, veel, heel veel kleding, reserve-onderdelen voor een fiets en gewapend met een fotocamera voorzien van een diarolletje? In totaal 150 kilogram, inclusief mens en fiets. Waarom fietst iemand 500 kilometer illegaal door Tibet om een bekeuring te krijgen van 25 dollar?

Voor zo’n vijftig aandachtige aanhoorders probeerde Frank van Rijn woensdagavond in de Openbare Bibliotheek in Sleen uit te leggen waarom hij steeds weer op de fiets stapt voor een nieuw avontuur. Na een inleiding door Jan Bartelds nam Frank met behulp van zijn diaprojector de aanwezigen mee op reis naar Tibet, zoals beschreven is in “De gouden capuchon”, één van zijn vele reisboeken.

In de pauze waren deze boeken te koop; al dan niet gesigneerd. Boeiend, enthousiast en vol met humor wist Frank vele anekdotes op te lepelen en samen met zijn dia’s zo een mooi beeld te geven van zijn reis en zijn beweegreden daarvoor. Ook liet Frank zien hoe hij een T-shirt had laten maken waarop zijn grote held Kuifje afgebeeld was. In Tibet. Dit alles op zo’n manier dat de avond voorbij vloog.

Nadat er bij het publiek geen vragen meer waren overgebleven, vertrok de fietser/schrijver/verteller weer richting zijn woonplaats Doldersum. Met de auto. Dat dan weer wel. 

Klik hier voor alle foto's.

Verslag en foto's: Ton Haan