Groe(n)ten uit de Dorpstuin!

Soms zit het mee en soms zit het tegen. Met deze wijsheid als een van onze gevlekte zwart-witte buurvrouwen begint deze keer de rubriek 'Groe(n)ten uit Dorpstuin, want het zat de vrijwilligers in de Dorpstuin de afgelopen weken even niet mee.

Soms zit het mee en soms zit het tegen. Met deze wijsheid als een van onze gevlekte zwart-witte buurvrouwen begint deze keer de rubriek 'Groe(n)ten uit Dorpstuin, want het zat de vrijwilligers in de Dorpstuin de afgelopen weken even niet mee.

Doordat er eind mei in 1 dag evenveel regen is gevallen als normaal gesproken in de hele maand, stond de Dorpstuin volkomen blank. Alleen het loof van de aardappelen stak nog boven het water uit. Maar dankzij de snelle actie van Jan Zwaving had het CWV al gauw 30.000 (!) liter water weggepompt. Dat scheelde al een flinke slok op een borrel en door het graven van diepe sleuven werd ook het laatste water in goede banen geleid. Jammer voor ons heeft het de dag hierna opnieuw 24 uur lang onafgebroken geregend en bood de tuin helaas dezelfde aanblik. Gelukkig bleek onze sleuvengraverij wel doeltreffend en werd ernstige schade voorkomen. Nu maar hopen dat de temperaturen de komende weken goed oplopen, zodat alle gewassen zich verder rustig kunnen ontwikkelen.

Tuinieren is eigenlijk voortdurend regelend optreden, maar de natuur laat zich nu eenmaal niet regelen. Ook dat is een wijsheid van onze buurvrouwen!
Neem bijvoorbeeld de dit jaar rijkelijk aanwezige  engerlingen. Ik denk dat vrijwel iedereen deze lekkere wit-gele jongens wel eens in de grond is tegen gekomen. En helaas past er dan maar één goede remedie: meteen de klomp erop! Want engerlingen zitten vaak 3-4 jaar in de grond, voordat ze als kever uitvliegen. Engerlingen zijn nl. de larve van een kever die tot de familie van de bladsprietkevers behoort. De meest bekende is de larve van de meikever, maar ook larven van de junikever en de rozenkever worden engerling genoemd. Verwar de engerling vooral niet met de emelt, want dat is de larve van de langpootmug (ook geen lekker jongen trouwens!).

Enfin, ook in onze tuin komen de engerlingen veelvuldig voor en hebben inmiddels een deel van de wortels van onze beukenhaag aangevreten, maar ook hebben ze huisgehouden bij de aardbeien. Ze allemaal opgraven en naar de engerlingenhemel verbannen is geen optie, dus rest ons alleen nog maar de inzet van (levende) parasitaire aaltjes of nematoden. Dat zijn microscopisch kleine aaltjes en er leven vele miljoenen aaltjes standaard in de bodem. Aaltjes zijn maar ca. 0,6 mm groot en ze zijn met het blote oog niet te zien. De nuttige aaltjes dringen de levende engerlingen binnen en dienen zo als voedsel totdat de engerling het loodje heeft gelegd. Gedurende deze periode groeien de aaltjes snel en het aantal aaltjes neemt ook toe. Als de aaltjes geen voedsel meer hebben, verlaten zij hun gastheer en gaan op zoek naar de volgende engerd, die vervolgens wordt geïnfecteerd. Aaltjes zijn dus een zeer effectieve natuurlijke vijand van de engerling en we zullen deze aaltjes dan ook met open armen ontvangen. Deze maand zullen 10.000.000 aaltjes ( u leest het goed -> 10 miljoen) de strijd gaan aanbinden met de engerlingen. Ze zijn gewaarschuwd!

Maar het is niet alleen maar kommer en kwel in de Dorpstuin. Gelukkig niet! We beleven er namelijk nog steeds veel plezier aan om met elkaar lekker buiten bezig te zijn, kopje koffie erbij en dan weer voldaan op huis aan. Heerlijk toch om te kunnen doen?

Wat ook heel leuk is, is dat de kwaliteit van onze gewassen ook door de betere horeca  onderkend wordt en onze plezierige samenwerking met restaurant De Gaffel in Valthe is daar een mooi voorbeeld van. Maar onze producten hebben nu ook al aan de wieg gestaan van de eerste vergeten groente kroket in Nederland (en misschien wel ter wereld). In Nieuw-Weerdinge hebben Rien en Edel Prinsen er heel veel lol in om heerlijke kroketten te maken. Niet alleen met vlees, maar ook hun paling-, asperge-, witlof- en boerderijkroket vinden gretig aftrek. In de vergeten groente kroket zijn Brave Hendrik (een bladgroente), St. Jans Ui, pastinaak en gele wortel verwerkt en de smaak is heel subtiel en zacht. Inmiddels hebben de vrijwilligers van de Dorpstuin de eerste versie mogen proeven en dat viel bij iedereen goed in de smaak. Echt een aanrader! Dus iedereen nu snel naar Nieuw-Weerdinge.

Maar nu we het tóch over lekker eten hebben …. afgelopen weekend hebben de vrijwilligers (en enkele belangstellenden) een zeer smakelijke kookcursus gevolgd bij Roderik Seubers van De Gaffel. Met de bladgroenten die we een dag eerder in de tuin konden oogsten hebben we een heerlijke lunch voorbereid, waar we later die dag met elkaar van konden gaan genieten. Ook hier speelden de Brave Hendrik en St. Jans Ui weer een rol, maar ook andijvie, spinazie, rucola en Japanse raapstelen. Er valt dus al heel wat te oogsten in de tuin.

Zo ziet u maar weer eens hoe leuk het kan zijn om vrijwilliger bij de Dorpstuin te zijn (en … we kunnen nog steeds mensen gebruiken)! En ach, die tegenvallers. Ze vallen ruimschoots weg tegen alle leuke dingen die we in de tuin beleven.

Met groene groet!

www.dorpstuindiphoorn.nl