Toneelspelers gaven alles voor geslaagde avond

Gaan we wel, of toch maar niet? Dat is bij de voorstellingen van "Tenielgroep Slien" eigenlijk geen discussie. Gewoon gaan, want het is altijd erg mooi. Ook afgelopen vrijdagavond was het weer geweldig.

Tenielgroep Slien "Het 4e bedrief" had afgelopen vrijdagavond haar eerste voorstelling bij Wielens in Noord-Sleen met het stuk "Het gespuis van de kluis" (van Bernd Gombold). Een overvolle zaal genoot volop, want het was een stuk met volop actie. 

Hoge verwachtingen
Als je (zoals wij) ieder jaar naar het toneel gaat van Tenielgroep Slien "Het 4e bedrief", dan heb je elke keer weer bepaalde verwachtingen. "Het was vorig jaar zo leuk, zou het dit jaar ook weer zo leuk worden?"

Dat weet je nooit, maar toch is er een soort vertrouwen dat het ook nu weer goed zal zijn. Tenminste wel bij deze toneelgroep, die over uitstekende spelers beschikt. Wat is er leuker om een avondje lekker te genieten van een toneelspel met spelers uit eigen dorp. Deze keer maar weer eens als fotograaf/verslaggever naar de eerste avond. Vol verwachting natuurlijk!

Zwaar seizoen
Ik wilde vooraf wel eens even de sfeer proeven bij de spelersgroep en waagde me dus achter de coulissen. De spelers waren zeer enthousiast, maar moesten erbij aantekenen dat het voor deze toneelgroep wel een erg zwaar seizoen was. Twee jongemannen die nauw betrokken waren bij het toneel zijn in zeer korte tijd overleden. Jan Klasen (speler) en Jan Zwaving (diens partner Hennie is ook speelster bij de groep). Jan Tinge zei er het volgende over: "We zijn als groep super gemotiveerd. We hebben extra avonden ingepland om samen het verdriet te delen. Beide Jannen waren zeer positief ingesteld en zo willen we dit stuk ook uitvoeren. Zie het als een ode aan deze beide mannen en natuurlijk in het bijzonder willen we dit enthousiasme uitdragen aan Hennie, Conny en kinderen en aan het publiek. We zijn nog meer een team geworden, dat merkte je ook tijdens de repetities, maar ook vanavond zullen jullie het merken", aldus Tinge.

"Het gespuis van de kluis"
Het doek was nog maar amper geopend, en meteen schoot het publiek in de lach als de bekende spelers in beeld komen. 

Het gaat om de oude Douwe Stokvis (Olf Zwaan) die een bescheiden kamertje heeft in een bejaardentehuis. In dit tehuis kan men zeker niet spreken van een fijne oude dag. Vooral niet omdat de hoofdzuster Amalia (Bianca Bult) er nogal een zeer eigen censuur op na houdt. Dit roept om verzet. En wat de familie Stokvis betreft, kun je ook bijna spreken van "Goede tijden, slechte tijden". 

Maar als kleindochter Sjoukje (Jorien Burggraaf) bij opa op bezoek komt, is de sfeer meestal vrolijk. Hoewel ze opa ook voor moeilijke keuzes plaatste en de nodige kopzorgen bezorgde.

Zorg
Dan komen zoon Hein (Jan Tinge) en diens echtgenote Bea (Marchien Tinge) bij pa Stokvis op bezoek. Ze komen maar sporadisch, maar als ze komen ...

Ze maken zich steeds meer zorgen, niet om de gezondheid van pa Douwe, maar of het testament wel is geregeld. Dus geen mantelzorg, maar meer geldzorgen! Schoondochter Bea dringt er nogal op aan dat vóór dat de oude Stokvis er tussen uit knijpt, er wel een degelijk testament ligt, waar zij uiteindelijk alleen in voorkomen. Van de andere zoon horen ze immers al 12 jaar niets meer.

Dus wordt er een diepgaand gesprek gevoerd tussen vader en zoon. Eigenlijk onder druk van Hein's echtgenote Bea. 

 

Als het de oude Douwe soms even te machtig wordt, neemt hij de foto van zijn wijze vrouw ter hand, en spreekt tot haar. Haar wijze raad geeft hem nog steeds de moed om de draad weer op te pakken.

De oude Stokvis doorziet de plannen van schoondochter Bea en zoon Hein. Het testament komt er. Maar is nog niet definitief voorzien van een handtekening. Die wordt er niet onder geplaatst.

. 

Ogenschijnlijk lijkt het erop dat pa Stokvis hard achteruit gaat, wat betreft gezondheid en is meestal niet meer aanspreekbaar. 

De paniek slaat vooral bij Bea toe, die het ongetekende testament al in rook ziet opgaan, en wil het leven er nog wel even inblazen, in ieder geval zover dat hij nog een pen kan vasthouden. De rest zal haar een zorg zijn. 

Andere problemen

Zoals gezegd, zet ook kleindochter Sjoukje opa wel eens voor moeilijke keuzes. Midden in de nacht komt ze met haar vriend, Rocker Bennie (Harold Homan) die al de nodige problemen had veroorzaakt en nu straal bezopen is; of die hier kan overnachten en zijn roes kan uitslapen. Op het eerste gezicht lijkt het opa maar niks, later in het verhaal kan die Rocker nog wel eens goed van pas komen in de strategie rondom het testament en de gezondheidstoestand van opa Douwe. 

Dan duikt na zo'n twaalf jaar ook zijn andere zoon Jozef (Wim Scholten) op. Hij is vanuit de Bahama's hier naartoe gereisd, blijkbaar voor vader's verjaardag, maar hij had toch wel degelijk een andere boodschap. 

Spoort lang niet
In het tehuis loopt echt van alles rond. 

Gerrit (Hendrikus Krabman) is de vriend van Douwe, maar is duidelijk de weg kwijt. Hij denkt dat hij hier in een supermarkt loopt en snaait alles wat bij hem in beeld komt en laadt het op zijn karretje en rijdt als een gek door het tehuis. 

Klinkt als ... 

Het is niet alleen de vriend van Stokvis. Ook deze oude dame Tine Berends (Lammie Kamps) zorgt voor de nodige hilariteit. Zeker omdat ze doof is en alles zo'n beetje een andere betekenis geeft. De meeste woorden krijgen een verkeerde betekenis.

Maar Gerrit weet er wel raad mee! Opladen en afvoeren.

Fatima

Fatima (Ingrid Otten) is een knappe jonge dame van Turkse komaf en werkt hier in de huishouding. Ze helpt de oude Stokvis met alles. Ze kunnen het erg goed met elkaar vinden. 

Ondertussen heeft de oude Stokvis het geregeld aan de stok met zuster Amalia. 

Kapster Jetty

Anders wordt de sfeer als de sexy kapster Jetty (Myron van der Wijk) weer eens langs komt. Ze kan niet alleen goed haar knippen, maar verzorgt ook tenen en nog veel meer ...

Stokvis heeft ook altijd een heerlijke nek massage op zijn verlanglijstje staan. Even ontspannen. 

Ook gekke Gerrit laat zich graag even verwennen. Om alleen maar te ontspannen is maar de vraag. Het zorgt meer voor opwinding. 

Handtekening

Ondertussen lijkt de handtekening gezet. Met nadruk op 'lijkt'. Of het juridisch is dichtgetimmerd is maar zeer de vraag! 

Want zoals zo vaak: "Wie het laatst lacht ... ".

Bedankt

En voor je het weet is de avond om. Alle spelers worden met luid applaus bedankt. Maar ook de regisseur Ina Nieuwhoff, souffleur Ina Steenbergen en de grimeurs, Marrie Derks en Anna Renting. Laatstgenoemden sprak ik vooraf ook nog even. Ze moeten zich heel goed inleven in het spel om zo de spelers goed in de schijnwerpers te zetten. Daar zijn ze zeker in geslaagd.  Ook de decorbouwers Olf Zwaan, Derk Feije en Roelie Otten hebben meesterlijk werk verricht. 

Bedrijven

Om dit allemaal haalbaar te maken en te houden hebben de ondernemers in Sleen, maar ook daarbuiten hun steentje goed bij gedragen. Ik zag tijdens de verloting geweldig mooie prijzen voorbij komen. Dit is allemaal door verschillende ondernemers beschikbaar gesteld. 

Publiek
Het publiek speelt zo'n avond ook een grote rol. Als de zaal reageert, wordt spelen alleen maar mooier en beter. Het publiek was geweldig, zo lieten de spelers me na de voorstelling weten. 

Lachen is gezond
Het is een oud gezegde, maar nog actueel. Want als je een avondje gezond wilt doen, dan moet je naar een toneelvoorstelling van de Tenielgroep Slien gaan.  Een aantal spelers vroeg me na afloop of ze aan mijn verwachtingen hadden voldaan. Daar heb ik met twee woorden op geantwoord: "Meer dan ...".

Bedankt allemaal en graag tot ziens!

Verslaggever: Hille Douma

Voor degene die om welke reden dan ook niet konden of kunnen komen, is er een uitgebreide fotoreportage met leuke passages uit het toneelstuk "Het gespuis van de kluis": klik hier.