De "Opstopper van Diphoorn” in De Schoel

De "Opstopper van Diphoorn” in De Schoel

Zo noemde Riekent Veltman zich gekscherend. De werkelijkheid is, dat hij al 10 jaar lang een “Ministerieel Erkend Preparateur” is. Van een uitzonderlijk hoog niveau, mogen we zeggen.

Zo noemde Riekent Veltman zich gekscherend. De werkelijkheid is, dat hij al 10 jaar lang een “Ministerieel Erkend Preparateur” is. Van een uitzonderlijk hoog niveau, mogen we zeggen.

Riekent was donderdagmiddag door de ANBO afdeling Sleen e.o. uitgenodigd in De Schoel. Alleen al het zien van de tientallen prachtige opgezette dieren maakte je nieuwsgierig. Vanuit De Schoel, maar ook van daarbuiten, waren veel geïnteresseerden op komen dagen.

“Ooit waren er drie Ministerieel Erkende Preparateurs in Nederland” vertelde Riekent. “Zo’n 10 jaar geleden mocht dit aantal worden uitgebreid met één per provincie. Ik ben dat nu dus voor Drenthe”.

“Om dit te kunnen worden moest ik examen doen in Utrecht. De avond tevoren had ik al een patrijs uit de diepvries gehaald, zodat die de volgende dag ontdooid zou zijn. Tot mijn grote schrik bleek de patrijs de volgende dag helemaal stuk te zijn en dus kon ik er niets mee. Wat nu te doen? Ik moest toch een vogel mee hebben naar Utrecht? Ik besloot een haan uit mijn eigen kippenhok mee te nemen. Tja, dat was dus even niet anders. Het mooie is, dat ik slaagde, omdat men vond, dat ik de haan prachtig en natuurlijk had geprepareerd”.

Prepareren is eigenlijk gewoon het verplaatsen van de huid. Vanaf het originele lichaam naar een kunstlichaam. Dat is eenvoudig gezegd, maar het vergt grote vakmanschap om dit goed te doen. Hoe gaat dat nu in zijn werk?

Het begint met een gedegen registratie. Dieren waarop in Nederland gejaagd mag worden mogen zonder enige registratie worden opgezet. Maar dit geldt niet voor andere dieren. Als iemand Riekent bijvoorbeeld een mooie sperwer aanbiedt, die hij heeft gevonden, moet Riekent ermee naar het politiebureau. Daar wordt vastgesteld of het dier door een ongeluk om het leven is gekomen, of moedwillig is gedood. Bijvoorbeeld door vergif. Vervolgens krijgt Riekent een vervoervergunning. Thuis gekomen doet hij de sperwer een speciaal label aan de poot en schrijft het nummer ervan in zijn registratie map. Zo wordt er voorkomen, dat er op allerlei illegale manieren met diersoorten kan worden om gesprongen.

Vervolgens snijdt Riekent stukje voor stukje de huid van de vogel. Met een kwastje strijkt hij er dan direct looivloeistof op. Zo wordt de hele huid van het dier los gemaakt en direct al geprepareerd.  Ik maak een foto van zo’n vogel, waarvan alleen de buitenkant nog over is. In de hersenholte wordt klei gestopt. Daarna worden er draden door de poten en de hals gestoken.

Dan begint het moeilijkste werk volgens Riekent, het op een natuurgetrouwe manier opbouwen van de vogelhuid op het kunstlichaam. Hij vertelde: “Als ik een dier klaar heb staat hij soms nog wel dagen lang bij mij in de werkplaats en steeds verander ik er dan weer iets aan. Vooral het plaatsen van de ogen is essentieel. Hiermee creëer je de ziel van het dier en dit steekt heel erg nauw”.

Hij vertelde ooit een heuse haai van 2 meter lang te hebben gekregen. Deze werd vanaf de kust met een Iglo-auto naar Hoogeveen gebracht. Riekent maakte vervolgens een bak van 2 meter, waarin formaline gegoten werd. Hiermee haalde hij de haai op uit Hoogeveen om hem vervolgens in Diphoorn te prepareren. Later heeft de haai jarenlang in een restaurant in Ommen gestaan.

Natuurlijk komt het ook voor, dat verongelukte dieren zwanger zijn. Als dit het geval is haalt Riekent er vaak de embryo’s uit en zet deze op sterk water. Hij had twee voorbeelden hiervan mee genomen; een potje met kleine vosjes en eentje met kleine wezeltjes. Prachtig om te zien.

Uw verslaggever heeft met zeer veel plezier genoten van een prachtige middag in De Schoel. Ongetwijfeld geldt dit ook de vele, andere aanwezigen. Riekent: chapeau!! Het is in één woord schitterend wat je doet.

Klik hier voor alle foto's.

Verslaggever: Luuk Houkes

Naar archief