Driegangen-menu door de witte wereld
Zondagmiddag om 13.00 uur gingen 122 wandelaars van start voor een voorgerecht, hoofdgerecht en een afsluitend toetje. Liz Grondel van Happerei De Linde groepeerde de deelnemers van de alweer negende menuwandeling in drieën.
Zondagmiddag om 13.00 uur gingen 122 wandelaars van start voor een voorgerecht, hoofdgerecht en een afsluitend toetje. Liz Grondel van Happerei De Linde groepeerde de deelnemers van de alweer negende menuwandeling in drieën.
Verslaggeefster deed met haar groep een kleine rondgang door Sleen, waarna het hoofdgerecht bij “De Linde” genuttigd werd. Een voortreffelijke mosterdsoep, rijk gevuld met lente-uitjes en tot verrassing van vele deelnemers met stukjes gedroogde worst. De eerste opwarming van de inmiddels traditionele Slener Menu wandeling.
Vervolgens ging ons gezelschap onder andere via de Groningerweg op weg naar Wielens in Noord-Sleen.
Verwachtingsvol zaten we met onze groep in de prachtige bijzaal bij te komen van de eerste kilometers. Onder het genot van een glas wijn werd het hoofdgerecht ons verteld. Het zou bestaan uit een varkenshaasje gevuld met onder andere bloedworst. Mijn vriendin Geertje (Kiers) trok haar wenkbrauwen op, want bloedworst??? Nou ik mag u verklappen dat ze het met zeer veel smaak heeft verorberd, de lichte zoete smaak (van stroop denk ik), overtuigde haar voor eens en altijd dat bloedworst toch wel smaakvol is, al was het in hele kleine stukjes. Verslaggeefster lust wel grotere stukken moet ik u verklappen.
Na het hoofdgerecht kwam voor onze groep de lange wandeling naar Erm. Deze voerde ons langs de Waterkampenweg en de Middelesweg via Diphoorn. Al wandelende en glijdende over de gladde witte wegen spreek je mensen uit allerlei windstreken. Het is dan wel de Slener menuwandeling, maar dat wil absoluut niet zeggen dat er enkel Sleners meewandelen. Nee, de wandeling is zo langzamerhand bekend in de wijde regio, wat een mooi gegeven is.
Bij restaurant Moorman in Erm mochten we het nagerecht beleven. Onder het genot van mijn zelfverkozen amaretto, werd het ijs met de overheerlijke slagroom en mousse, en de arretjescake met veel genoegen genuttigd. Het recept van de arretjescake werd behoorlijk bediscussieerd, want er zijn blijkbaar verschillende manieren om deze te bereiden. Ik weet nu in ieder geval hoe de cake te maken, dat wordt vast smullen.
Het was al 18.00 uur toen we onze terugweg moesten vervolgen. Maar in zo’n winters landschap is het helemaal geen ramp om je ingenomen calorieën weer een beetje te verbranden.
Al met al een geslaagde winterse Slener Menu wandeling op deze zondag!
Klik hier voor alle foto's.
Verslag: Jeanet Kramer
Foto’s: Jenny Hietkamp