Ontroerend concert bij Annemarie en Paul

Regelmatig organiseren Annemarie Elberse en Paul Aaldering in hun woning huiskamerconcerten. Onze verslaggever Luuk Houkes is een regelmatig bezoeker van deze avonden. Van hem is dan ook het volgende verslag over deze ontroerende avond.

Vrijdagavond was er opnieuw een huiskamerconcert bij Annemarie Elberse en Paul Aaldering. Het was het meest ontroerende concert dat ik in deze prachtige huiskamer heb meegemaakt. Wij, gezegende Nederlandse mensen, ontmoetten er 3 Syrische mannen. Goed opgeleide mannen, ooit wonend in een mooi land, gelukkig met hun gezin. Hun heimwee en ziel klonken door in hun liederen, die ze speelden op geleende instrumenten.

Annemarie vertelt hierover:

Ahmed Ahsram, Mazen Arafat en Nart Wojoukh komen alle drie uit Damascus, Syrië en hebben hun land moeten verlaten wegens de burgeroorlog. Goed opgeleide mannen die huis, haard, gezin en familie achtergelaten hebben, gevlucht zijn voor het geweld in de hoop om ergens in de wereld een veilig bestaan op te kunnen bouwen.

Ze zijn terecht gekomen in Nederland, in het azc Overloon. Daar ontmoeten ze elkaar en daar gaan ze (weer) muziek maken om in contact te komen met de bewoners van het dorp Overloon , om contact te maken met elkaar en om weer in verbinding te komen met hun ziel.

Dat levert iets heel moois op. De chemie tussen de mannen en met het publiek werkt. Ze groeien als muzikanten, als vertolkers van een mix tussen Arabische en Westerse muziek en worden daarmee verbinders.

De AMN BAND is geboren.

Inmiddels zijn ze een paar jaar in Nederland en gelukkig weer herenigd met hun (jonge) gezinnen. Ze wonen niet meer bij elkaar in azc Overloon maar meer verspreid over het land. Ze blijven muziek maken om contact te houden met elkaar en met het publiek.

Drijvende kracht is roadmanager Henk Pouwels. Hij regelt, organiseert en rijdt. Door Ahmed, Mazen en Nart wordt hij hun guardian angel genoemd. Want in slechte tijden wist hij ze keer op keer te motiveren om toch door te gaan met muziek maken, met hun verhaal te vertellen, met ons Nederlanders kennis te laten maken met Arabische klanken.

 Ik ben ze via internet, google, youtube op het spoor gekomen. Een maand of tien geleden is het eerste contact gelegd. Ik wilde heel graag iets doen, letterlijk een tegengeluid laten horen vanwege alle negatieve berichten over vluchtelingen. Maar ook, na de aanslagen van de afgelopen tijd, om mezelf veiliger te voelen door kennis te maken met een andere wereld, een andere cultuur.  

Ik realiseer me heel goed dat het minder is dan een druppel op een gloeiende plaat, maar ik ben ervan overtuigd dat in contact komen met elkaar, de ander uitnodigen, te luisteren (en niet alleen naar de mooie muziek) helpt om in onze veranderende samenleving gelukkig te blijven.

Zoals ik vrijdagavond zei: Het was misschien beter geweest dat ik deze band nooit had ontmoet want dat had betekend dat er geen oorlog in Syrië is.

Klik hier voor alle foto's.

Verslag en foto's: Luuk Houkes