In de Dorpskerk werd ook verdriet gedeeld

In de Dorpskerk werd ook verdriet gedeeld

Naar aanleiding van de dag van Nationale rouw, werd woensdag in de Dorpskerk ook het verdriet en de verhalen gedeeld. Zo'n vijftig mensen bezochten de kerk en stonden stil bij de ramp.

De Dorpskerk was op de dag van Nationale rouw ook opengesteld voor mensen die een kaarsje wilden branden en/of even stil wilden staan bij het verlies van zoveel mensen na de vliegramp van donderdag 17 juli in Oekraïne.


Na zo'n gebeurtenis wordt er massaal gerouwd. Ook in de plaatselijke kerk werden kaarsjes gebrand. 


Op de tafel van het liturgisch centrum lag een boek waarin je je eigen verdriet kenbaar kon maken, of andere teksten kon schrijven. 

Ook Wim en Marcha Neijmeijer maakten hier gebruik van. Ik sprak hen toen ze de kerk binnen liepen. Marcha had op haar Facebook ook al uiting gegeven van het grote verdriet dat er momenteel in Nederland is. Een nichtje van haar in Australië gaf een reactie: "Australië rouwt met u, de natie is er ook kapot van".  

Op social media wordt zo ook samen het verdriet gedeeld. Dan is het mooi dat er over de hele wereld mensen zijn die meeleven. 

Het wordt ook als goed ervaren dat er een plek is, zoals de kerk, om even de rust te zoeken, even stil te zijn, te bidden, of gewoon een kaarsje aan te steken voor alle slachtoffers. Zelfs mensen van verder weg kwamen hier naartoe, omdat ze gelezen hadden dat hier de kerk open was.  

 
Voor in de kerk (in de toren) was koffie en buiten kon men samen nog even napraten. De verhalen en al het verdriet met elkaar delen. 

Na afloop sprak ik de voorzitter van de Missionaire werkgroep van de PKN kerk (die dit samen met de kerkenraad opgezet heeft), de heer Molenaar. "Je moet natuurlijk snel iets regelen, zodra bekend werd dat er een dag van Nationale rouw kwam, en dan ook via de media proberen dit kenbaar te maken. Toch is het goed om dit wel te doen. Een plek bieden waar mensen even naartoe kunnen om verdriet te delen met elkaar."  

Laten we met elkaar hopen dat het nooit meer gebeurt, want een ramp als deze slaat hele diepe wonden. Dat we met elkaar de mensen dichtbij maar ook veraf die dierbaren verloren hebben, veel sterkte wensen. En laten weten dat ze niet alleen staan. Nederland heeft dit op een dag als deze massaal gedaan. 

Verslaggever: Hille Douma

 

Naar archief